α. Αν

, όπου

η (απόλυτα) μικρότερη μη μηδενική ιδιοτιμή του

(ή

αν αυτή δεν υπάρχει) τότε ο

είναι αντιστρέψιμος και η εξίσωση έχει μοναδική λύση

.
β. Ισχύει

, όπου

οι ιδιοτιμές του

. Έτσι, το όριο ισούται με την αλγεβρική πολλαπλότητα της ιδιοτιμής

. Αυτή είναι ίση (λόγω διαγωνιοποιήσιμου) με τη μηδενικότητα του

η οποία ισούται με το δεξί μέλος από το θεώρημα τάξης-μηδενικότητας.