Δι-αγωνία

Συντονιστής: gbaloglou

Άβαταρ μέλους
KARKAR
Δημοσιεύσεις: 15035
Εγγραφή: Τετ Δεκ 08, 2010 6:18 pm

Δι-αγωνία

#1

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από KARKAR » Δευ Ιαν 15, 2024 9:07 pm

Δι-αγωνία.png
Δι-αγωνία.png (14.76 KiB) Προβλήθηκε 336 φορές
Στο κυρτό τετράπλευρο του σχήματος , ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στα εξής :

α) Όταν η μία διαγώνιος αυξάνει η άλλη μειώνεται ;

β) Πότε οι δύο διαγώνιοι θα γίνουν ίσες ;

γ) Πότε θα μεγιστοποιηθεί το άθροισμα των δύο διαγωνίων ;



Λέξεις Κλειδιά:
Ιάσων Κωνσταντόπουλος
Δημοσιεύσεις: 30
Εγγραφή: Κυρ Ιαν 28, 2024 10:16 pm
Επικοινωνία:

Re: Δι-αγωνία (CAS assisted)

#2

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ιάσων Κωνσταντόπουλος » Τετ Απρ 10, 2024 12:18 am


Θεωρούμε ένα ορθοκανονικό σύστημα συντεταγμένων ώστε A(-c,0),C(c,0) με c>0.
Από την τριγωνική ανισότητα θα έχουμε 2c< AB+BC=15.
Το B(x_B,y_B) θα είναι σημείο τομής των κύκλων \begin{cases}(x+c)^2+y^2=7^2\\(x-c)^2+y^2=8^2\end{cases}
Επειδή y_B>0 βρίσκουμε B\left(-\frac{15}{4c},\frac{1}{4}\sqrt{904-\frac{225}{c^2}-16c^2}\right).
Το D(x_D,y_D) θα είναι σημείο τομής των κύκλων \begin{cases}(x+c)^2+y^2=6^2\\(x-c)^2+y^2=9^2\end{cases}
Επειδή y_D < 0 βρίσκουμε D\left(-\frac{45}{4c},-\frac{1}{4}\sqrt{936-\frac{2025}{c^2}-16c^2}\right).
Επειδή το ABCD είναι κυρτό, οι διαγώνιοι AC,BD θα τέμνονται σε εσωτερικό τους σημείο. Από αυτό βρίσκουμε c>\frac{9}{2}\sqrt{\frac{5}{13}}\approx 2.79078.
Για c=\frac{9}{2}\sqrt{\frac{5}{13}} τα σημεία A,B,D είναι συνευθειακά ενώ για c<\frac{9}{2}\sqrt{\frac{5}{13} το τετράπλευρο δεν είναι κυρτό.
Στη συνέχεια ορίζουμε f(c)\colon = d(B,D)=...=\sqrt{115-\frac{675}{8c^2}-2c^2+\frac{1}{8}\sqrt{904-\frac{225}{c^2}-16c^2}\sqrt{936-\frac{2025}{c^2}-16c^2}}, c\in I όπου I=\left(\frac{9}{2}\sqrt{\frac{5}{13}},\frac{15}{2}\right).

Σε αυτό το σημείο μπορούμε να μεταφράσουμε τα ερωτήματα του προβλήματος σε ερωτήματα για την f.
Ερώτημα #1: Είναι η f γνησίως φθίνουσα;
Ερώτημα #2: Να μελετηθεί η εξίσωση f(c)=2c
Ερώτημα #3: Να βρεθεί το ολικό μέγιστο της συνάρτησης g(c)\colon = f(c)+2c

Απάντηση στο #1
Με επίπονες, αλλά απλές πράξεις, βρίσκουμε ότι η εξίσωση f^\prime(c)=0 δεν έχει λύση στο διάστημα I αν και αξίζει να σημειωθεί ότι \lim\limits_{c\to\frac{9}{2}\sqrt{\frac{5}{13}}}f^{\prime}(c)=0.
\Rightarrow η f^\prime διατηρεί πρόσημο στο I (θεώρημα Darboux)
\Rightarrow η f είναι γνησίως μονότονη και μάλιστα φθίνουσα αφού \lim\limits_{c\to\frac{9}{2}\sqrt{\frac{5}{13}}}f(c)=13 και \lim\limits_{c\to\frac{15}{2}}f(c)=1

Απάντηση στο #2
Η ισότητα f(c)=2c συνεπάγεται P(c^2)=0 όπου P(x)=64x^3-1840x^2+908x+24975. Υπάρχει μοναδική επιτρεπτή τιμή για το c για την οποία έχουμε c\approx 5.266. Η τιμή αυτή μπορεί να εκφραστεί σε κλειστή μορφή: c=\sqrt{\frac{115}{12}+\frac{56}{3}\cos\big({\frac{1}{3}\arccos(\frac{85}{112})}\big)}

Απάντηση στο #3
Η g παρουσιάζει ολικό μέγιστο στο εσωτερικό του διαστήματος I. Πιο συγκεκριμένα με απλές αλλά επίπονες πράξεις μπορούμε να δείξουμε ότι η ισότητα g^{\prime} (c)=0 συνεπάγεται ότι το c^2 είναι ρίζα της εξίσωσης Q(x)=0 όπου

Q(x)=-1365508125-70678372500x-19147914000x^2+5435024832x^3+1441900800x^4+278643712x^5-118599680x^6+3620864x^7

Υπάρχει μοναδική αποδεκτή τιμή για το c, την οποία θα συμβολίσουμε με c_{\max}, για την οποία έχουμε c_{\max}\approx5.44583 \blacksquare

Σημείωση: Μερικές γεωμετρικές συνθήκες που οδηγούν σε τιμές για το c που έχουν κάποια εγγύτητα με την τιμή c_{\max} είναι οι εξής:
i) \angle ABC=90^o για c=\frac{\sqrt{113}}{2}\approx 5.31507
ii) \angle ADC=90^o για c=\frac{3\sqrt{13}}{2}\approx 5.40833
iii) ABCD εγγράψιμο για c=\frac{3}{2}\sqrt{\frac{703}{55}}\approx 5.36275

Η προαναφερθείσα εγγύτητα ήταν τέτοια ώστε ατενίζοντας το σχήμα κατά την ανάλυση του προβλήματος, υπήρξε έστω και βραχυπρόθεσμα η ελπίδα/υποψία ότι το c_{\max} λαμβάνεται όταν ισχύει μια από αυτές τις συνθήκες, αλλά φευ...


Ιάσων Κωνσταντόπουλος
Απάντηση

Επιστροφή σε “Γεωμετρία”

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 3 επισκέπτες