#34
Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από revan085 » Τρί Ιουν 12, 2018 3:04 pm
Συνάδελφοι καλημέρα. Μία ημέρα μετά, θα ήθελα να σχολιάσω για τα θέματα (και όχι μόνο) τα εξής:
Ως προς την διατύπωση των εκφωνήσεων ήταν σαφή, ορθά και πλήρως κατανοητά προς τους μαθητές. Ως προς την επίλυση ήταν (φυσικά) κλιμακούμενης δυσκολίας. Προσωπικά θεωρώ ότι η κλιμάκωση ήταν καλύτερη από πέρυσι. Σίγουρα κάποια ερωτήματα ήθελαν αυξημένη κριτική σκέψη από τους μαθητές. Θέλω να συγχαρώ θερμά την επιτροπή για την προσεγμένη του δουλειά.
Προσωπικά βρήκα το Γ3 ως έναν ωραίο συνδυασμό χρήσης της μαθηματικής ανάλυσης και την αναγωγή του προβλήματος σε εύρεση πλήθους ριζών μίας εξίσωσης. Για όσους υποψήφιους φυσικά κατάλαβαν τί ζητούσε το Γ3. Τα ερωτήματα Δ2 και Δ3 ήταν στοχευμένα στην πολύ καλή εμπέδωση της θεωρίας. Όποιος πήγαινε με το γνωστό "παπαγαλοσύστημα" του στυλ "φτιάχνω πινακάκι και βλέπουμε" απλά δεν τα έλυνε. Το Δ4 το βρήκα αρκετά μονοκόμματο, καθώς από τις διάφορες απόπειρες επίλυσης "αποδείχθηκε" ότι τελικά το κάτω φράγμα ήταν "αρκετά μεγάλο" και απαιτούσε συγκεκριμένη λύση. Πρακτικά είχε να κάνει με το ποια μέθοδο επίλυσης θα επέλεγε κανείς αρχικά, ώστε να προλάβει να το λύσει. Το δυστύχημα είναι ότι με τη χρήση της συνάρτησης - ολοκλήρωμα πλέον εκτός ύλης, φάνηκε και στην πράξη πόσο έχει αποστειρωθεί ο Ολοκληρωτικός Λογισμός.
Συνοπτικά, για να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, όποιος διάβασε και είχε υπόβαθρο από τις προηγούμενες τάξεις, έγραφε. Ακόμη και 20. Το 20 όμως δεν έρχεται άμα κάποιος κλώθει το Θέμα Α για μισή ώρα. Το 20 δεν έρχεται άμα τις προηγούμενες χρονιές αδιαφορούσε και νόμιζε ότι επειδή στρώθηκε την τελευταία χρονιά και έμαθε να παραγωγίζει και να παπαγαλίζει χρησιμοποιώντας ένα πινακάκι ότι θα τα βολέψει όλα. Καλώς ή κακώς, δεν έρχεται ούτε αν έχει προετοιμαστεί σωστά αλλά έχει "κολλήσει" σε κάποιο ερώτημα το οποίο άργησε να λύσει, με αποτέλεσμα να μην τον φτάσει ο χρόνος για τα υπόλοιπα.
Με όλα αυτά ως αφορμή, θέλω να πω κάτι, πάνω σε "καημούς" και "παράπονα" που ακούμε αν όχι όλοι μας τότε οι περισσότεροι, κάθε χρόνο, από μαθητές, γονείς, κόσμο που συναντάμε στην καθημερινότητά μας, μερικές φορές ακόμη και συναδέλφους άλλων ειδικοτήτων (πραγματικά κρίμα εδώ). Δυστυχώς θα είμαι απόλυτα αιχμηρός. Αυτό είναι και το σχόλιο που θα κάνω για τα υπόλοιπα θέματα και ερωτήματα.
Πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει αυτό το αστείο (που δεν είναι, καθόλου) που θυμούνται όλοι να διαβάσουν μαθηματικά (και όχι μόνο μαθηματικά για να ακριβολογούμε), την τελευταία σχολική χρονιά στην Γ Λυκείου (άντε να πω και τη Β Λυκείου για ορισμένους). Ειλικρινά δηλαδή. Πέφτει ως Θέμα Γ ένα μαθηματικό πρόβλημα που απαιτεί κάποια στοιχεία από την Ευκλείδεια Γεωμετρία και υπήρξαν κάποιοι που "πέσανε από τα σύννεφα", με μικρότερη ένταση βέβαια σε σχέση με την περσινή "πανελλαδική κλάψα" που έπεσε με την Τριγωνομετρία. Τραγικότερο όλων φέτος, να αναφερόμαστε σε αυτονόητα πράγματα, όπως τις αριθμητικές πράξεις ή τις δυνάμεις του 2. Έλεος πια. Που να πέφτανε και απόλυτες τιμές δηλαδή.
Δυστυχώς η πλειοψηφία των μαθητών, το μόνο που ξέρει να κάνει άψογα, είναι να αδιαφορεί συστηματικά. Βαριέται να διαβάσει πέντε σελίδες, για να μην πω πέντε γραμμές και θυμάται να διαβάσει την τελευταία στιγμή (τί ακριβώς άραγε?). Θυμάται να διαβάσει ένα μήνα (στην καλύτερη) πριν τις εξετάσεις και επειδή πέρασε την τάξη νομίζει ότι διάβασε. Κάνει ένα "διάλειμμα" στην Γ Λυκείου που διαβάζει (μάλλον παπαγαλίζει) για ολόκληρη τη χρονιά και μετά "επιστρέφει" και γίνεται στο ίδιο έργο θεατής, όπου περνάει στο Πανεπιστήμιο, ψάχνοντας να βρει σημειώσεις για το κάθε μάθημα, ώστε να το διαβάσει την τελευταία στιγμή. Και όλο αυτό, δεν είναι σημάδι των καιρών μας, συμβαίνει εδώ και χρόνια. Απλά με την συνεχή περικοπή της ύλης από το Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων, βλέπουμε ότι το πράγμα χειροτερεύει, γιατί πολύ απλά μειώθηκε δραματικά η ύλη σε όλα τα μαθήματα, δίνοντας έτσι πρώτο, το ίδιο το Υπουργείο, το κάκιστο παράδειγμα σε όλους, ώστε να καταβάλουν την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια. Έτσι όμως, διευρύνεται και το "χάσμα" μεταξύ δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι ένα ακόμη σημάδι της εθνικής μας παρακμής. Δεν λυπάμαι καθόλου που το λέω, όλο αυτό, είναι ό,τι πιο χαζό συμβαίνει στην εκπαίδευση και πρέπει να αλλάξει άμεσα. Χτες. Είναι πάρα πολύ εύκολο να αλλάξει. Απλά όποιος βαριέται να διαβάσει, να μένει στην ίδια τάξη για να βάλει μυαλό (αν δεν βάλει ποτέ του, πρόβλημά του). Όχι κάθε χρόνο να "σπρώχνουμε από δω", να "σπρώχνουμε από κει", να ακούμε κάθε χρόνο το κοντό και το μακρύ του καθενός, ώστε μόλις πάνε στην Γ Λυκείου να λένε, "τι βάλανε πάλι". Σε τέτοιο Θέμα Γ να υπάρχουν και παράπονα; Έλεος.
Ένας λόγος που σε άλλο topic μίλησα για το ύψος των περιστάσεων που έπρεπε να σταθεί (και κατά την ταπεινή μου γνώμη το κατάφερε) η επιτροπή ήταν ακριβώς αυτός. Δεν μπορεί ενώ η πλειοψηφία των μαθητών κάνει τέτοια "πασαλείμματα", να δίνουμε σε αυτήν πατήματα για δικαιολογίες (που θα ψάξουν να βρουν έτσι κι αλλιώς, το θέμα είναι να μην βρουν καμία), όπως για παράδειγμα περί ασάφειας στη διατύπωση. Οφείλουμε όλοι να πράττουμε τα δέοντα.
Αρκετοί συνάδελφοι βρήκαν τα θέματα εύκολα (και συμφωνώ), όμως τόσο τα περυσινά θέματα του Ιουνίου όσο και τα φετινά, αναδεικνύουν σε πανελλαδικό επίπεδο, τα κενά και την έλλειψη του μαθηματικού υπόβαθρου που προέρχονται από τις προηγούμενες τάξεις. Ακόμα χειρότερα, αναδεικνύουν ότι άτομα 17 και 18 ετών που θέλουν να σπουδάσουν μία επιστήμη και που αύριο θα έχουν δικαίωμα ψήφου, έχουνε φτάσει στην Τρίτη Λυκείου και δεν έχουνε μάθει καν να διαβάζουν σωστά. Και όλα αυτά, τα αναδεικνύουν πολύ πιο φανερά σε σχέση με τα θέματα άλλων ετών. Και τούτο γιατί με περικομμένη την ύλη, αναγκαστικά καταφεύγεις στο συνδυασμό αντικειμένων που έχουν διδαχθεί σε προηγούμενες τάξεις (και εκεί περικομμένα). Πράττοντας τούτο, οι πιθανές περιπτώσεις είναι δύο. Είτε θα φανεί μία άνοδος στην τελική επίδοση συγκριτικά με τα προηγούμενα έτη, είτε όχι. Δυστυχώς συμβαίνει το δεύτερο και το αίτιο είναι προφανές. Από αυτή την άποψη συμφωνώ απόλυτα με τους χειρισμούς της επιτροπής. Τα προβλήματα αυτά πρέπει να βγαίνουν στη φόρα και όχι να κρύβονται κάτω από το χαλί. Και η ανάγκη εξεύρεσης μίας λύσης είναι επιτακτική.
Η λύση όμως σε αυτό το πρόβλημα δεν είναι ούτε η κατάργηση των πανελληνίων, ούτε η εκ νέου μείωση της ύλης, ούτε το να υποχρεώνει το Υπουργείο έναν μαθηματικό να διδάσκει ένα άλλο μάθημα και έναν συνάδελφο που έχει σπουδάσει ένα άλλο αντικείμενο να διδάσκει μαθηματικά. Ούτε αντιγράφοντας από το εξωτερικό κάτι μπούρδες του στυλ "να αφήνει συμβολικά ο μαθητής μία φορά το χρόνο την τσάντα στο σχολείο".
Φιλικά, Ηλίας