ομοιόμ. συνέχεια τής x^2

Συντονιστές: grigkost, Κοτρώνης Αναστάσιος

Άβαταρ μέλους
grigkost
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 3051
Εγγραφή: Πέμ Δεκ 18, 2008 12:54 pm
Τοποθεσία: Ιωάννινα
Επικοινωνία:

ομοιόμ. συνέχεια τής x^2

#1

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από grigkost » Κυρ Ιαν 24, 2010 10:22 am

Να εξετασθεί αν η συνάρτηση f(x)=x^2\,, \ x\in\displaystyle\mathop{\bigcup}\limits_{n=1}^{\infty}\left[{2n,\,2n+1}\right], είναι ομοιόμορφα συνεχής.


{\color{dred}\Gamma\!\rho\,{\rm{H}}\gamma\varnothing\varrho{\mathscr{H}}\varsigma \ {\mathbb{K}}\,\Omega\sum{\rm{t}}{\mathscr{A}}\,{\mathbb{K}}\!\odot\varsigma

Λέξεις Κλειδιά:
Άβαταρ μέλους
nsmavrogiannis
Επιμελητής
Δημοσιεύσεις: 4455
Εγγραφή: Σάβ Δεκ 20, 2008 7:13 pm
Τοποθεσία: Αθήνα
Επικοινωνία:

Re: ομοιόμ. συνέχεια τής x^2

#2

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από nsmavrogiannis » Κυρ Ιαν 24, 2010 12:11 pm

Γρηγόρη νομίζω ότι δεν είναι ομοιόμορφα συνεχής για τον ίδιο λόγο που δεν είναι η x^2. Με f\left( x\right) =x^{2} αφου x>0 είναι
f\left( x+\delta \right) -f\left( x\right) =\allowbreak \delta \left( 2x+\delta \right)
Αν λοιπόν υποτεθεί ότι για δοθέντα \varepsilon υπηρχε κατάλληλος \delta ώστε να είναι \left| f\left( x_{1}\right) -f\left( x_{2}\right) \right| <\varepsilon όταν \left| x_{1}-x_{2}\right| <\delta
θα ήταν \delta \left( 2x+\delta \right) <\varepsilon για όλα τα x>0 δηλαδή θα έπρεπε
x<\frac{\varepsilon -\delta ^{2}}{2\delta } (1)
για όλα τα x από το πεδίο ορισμού της f. Για \delta <\min \left( \sqrt{\varepsilon },1\right) τα x,\,x+\delta ανήκουν στο πεδίο ορισμού της f αλλά για αρκετά μεγάλο x η (1) δεν ισχύει.
Μαυρογιάννης


Αν κανείς δεν ελπίζει, δεν θα βρεί το ανέλπιστο, οι δρόμοι για το ανεξερεύνητο θα είναι κλειστοί.
Ηράκλειτος
Άβαταρ μέλους
grigkost
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 3051
Εγγραφή: Πέμ Δεκ 18, 2008 12:54 pm
Τοποθεσία: Ιωάννινα
Επικοινωνία:

Re: ομοιόμ. συνέχεια τής x^2

#3

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από grigkost » Κυρ Ιαν 24, 2010 5:01 pm

Μετά τήν απέριττη λύση τού Νίκου, ακόμα μία προσέγγιση:

Άν A=\displaystyle\mathop{\bigcup}\limits_{n\in\mathbb{N}}\left[{2n,\,2n+1}\right], τότε, γιά κάθε n\in\mathbb{N}, ισχύει 2n+\dfrac{1}{n}\in{A}.
Επειδή \displaystyle\mathop{\lim}\limits_{n\rightarrow{+\infty}}\left({2n+\dfrac{1}{n}-2n}\right)=0 καί \displaystyle\mathop{\lim}\limits_{n\rightarrow{+\infty}}\left({\left({2n+\frac{1}{n}}\right)^2-({2n})^2}\right)=\displaystyle\mathop{\lim}\limits_{n\rightarrow{+\infty}}\left({4+\frac{1}{n^2}}\right)=4\neq0, έπεται ότι η συνάρτηση f(x)=x^2 δέν είναι ομοιόμορφα συνεχής στό A.\quad\square


{\color{dred}\Gamma\!\rho\,{\rm{H}}\gamma\varnothing\varrho{\mathscr{H}}\varsigma \ {\mathbb{K}}\,\Omega\sum{\rm{t}}{\mathscr{A}}\,{\mathbb{K}}\!\odot\varsigma
Απάντηση

Επιστροφή σε “ΑΝΑΛΥΣΗ”

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 5 επισκέπτες