Σωστά, αυτή είναι η ιδέα. Μερικά σχόλια. Στο (α) και η συνάρτηση

θα δούλευε. Κατόπιν, όπως δείχνει κι ο Δημήτρης, πάμε να δείξουμε με άτοπο ότι η

έχει μηδενική ελάχιστη τιμή.
Για το (β) μια πιο σύντομη προσέγγιση θα ήταν η εξής: Θέτουμε
![\theta_n:=n/T-[n/T] \theta_n:=n/T-[n/T]](/forum/ext/geomar/texintegr/latexrender/pictures/3ab9c5d88a6e48c99912dcbd73c66aa4.png)
οπότε από την

-περιοδικότητα της

έχουμε ότι

, όπου

συνεχής και 1-περιοδική.
Τότε, η υπόθεση μας λέει ότι η σειρά

συγκλίνει. Από το λήμμα του Kronecker, έπεται ότι

.
Από την άλλη μεριά, επειδή

γνωρίζουμε (π.χ. από το Κριτήριο του Weyl) ότι η

είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη. Επομένως, για τη συνεχή, 1-περιοδική

ισχύει:

. Παίρνουμε από τα παραπάνω ότι

και το ζητούμενο έπεται.
Νομίζω, ότι το (β) φέρει και το όνομα κάποιου, αλλά αυτή τη στιγμή μου διαφεύγει. Δημήτρη, αν το θυμάσαι γράψε το, να το θυμηθούμε κι εμείς.