Μηχανικοί της δεκαετίας του 1960, ιδιαίτερα στον τομέα των ηλεκτρικών συστημάτων, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται στα δίκτυα ηλεκτροδότησης, ήδη εφάρμοζαν μεθόδους παρόμοιες με την οπισθοδιάδοση για σκοπούς βελτιστοποίησης. Αυτοί οι "τεχνικοί δικτύων" εφάρμοζαν τις αρχές της προσαρμογής βαρών για τη βελτίωση της απόδοσης των συστημάτων, αποδεικνύοντας ότι οι πρακτικές εφαρμογές της οπισθοδιάδοσης υπήρχαν πολύ πριν την εμφάνισή της στην τεχνητή νοημοσύνη.
Ωστόσο, η πραγματική προέλευση του βασικού μηχανισμού της οπισθοδιάδοσης βρίσκεται στον κανόνα της αλυσίδας, ο οποίος τυποποιήθηκε από τον Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς στα τέλη του 17ου αιώνα. Το έργο του έθεσε τα θεμέλια για τον υπολογισμό παραγώγων σε σύνθετες συναρτήσεις—μια αρχή που αποτελεί την καρδιά της οπισθοδιάδοσης.
Έτσι, η πραγματική γενεαλογία της εκτείνεται αιώνες πίσω: από τον Λάιμπνιτς και τον λογισμό μέχρι τους μηχανικούς του μεσο-20ού αιώνα, και τελικά στα σύγχρονα νευρωνικά δίκτυα.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF ... F%83%CE%B7
