Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

lonis · #1

Του Αγίου Χαραλάμπους σήμερα, γιορτή "δευτεροκλασάτη", χωρίς πολλούς εορτάζοντες όπως στις "εμπορικές" ημερομηνίες (7/1, 21/5, 28/10). Με λίγους - αλλά εκλεκτότατους, όπως ο δικός μας Μπάμπης Στεργίου.

Μέχρι πριν τέσσερα χρόνια, τέτοια μέρα, ο Χάρης Βαφειάδης δεν προλάβαινε να μιλάει στο τηλέφωνο, σε φίλους από όλη την Ελλάδα που έσπευδαν να του ευχηθούν και να τον ευχαριστήσουν για όσα κατά καιρούς τους πρόσφερε. Στις 10 Φεβρουαρίου του 2006, ο Χάρης δεν απαντούσε. Ήταν η μέρα που μπήκε στο νοσοκομείο για πρώτη φορά - αλλά όχι και για τελευταία. Η αρρώστια τον ταλαιπώρησε μέχρι τις 5 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς.

Εντελώς φυσικά, αυτή τη μέρα η σκέψη μου, γιομάτη συγκίνηση, γυρνάει στη γνωριμία μας και τη σχέση μου μαζί του. Υποθέτω ότι το ίδιο συμβαίνει με πολλούς από όσους τον συναναστράφηκαν. Ως ελάχιστο ευχαριστώ στον άνθρωπο που επηρρέασε τη ζωή μου όσο λίγοι, καταθέτω ένα μικρό κειμενάκι, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Απολλώνιος (τεύχος 5, Οκτώβριος 2007). Με μεγάλη χαρά που τον γνώρισα. Χωρίς καμία μελοδραματική διάθεση, αφού παρά την ευαισθησία του (απλά ανθρώπινη αλλά και κοινωνική), ο Χάρης ήταν κυρίως ένας άνθρωπος της δράσης.

Λεωνίδας Θαρραλίδης

: Χάρης.jpg (76.46 KiB) Προβλήθηκε 5994 φορές

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΝΑ ΔΩ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΠΡΟΛΑΒΑ ΕΓΩ…

• Όσοι κατέβηκαν τα σκαλάκια του βιβλιοπωλείου της οδού Δέλλιου μετά το ’93, ξέρουν ποιος ήταν ο Χάρης Βαφειάδης. Τον γνωρίζουν και οι σύντροφοί του στο κόμμα ή στο κίνημα των φαντάρων. Όπως επίσης και οι αμέτρητοι συνομιλητές του στο τηλέφωνο – φροντιστές, εκπαιδευτικοί, στελέχη της εκπαίδευσης. Κανείς όμως δεν ξέρει ό λ ο το Χάρη. (Και πώς να μάθουμε πια; Έφυγε στη μέση της απόδειξης. Κι ίσως έκανε καλά. Το περιθώριο ήταν πολύ μικρό για να τον χωρέσει.)

• Μπορεί να υποστηρίξει κανείς με αρκετά επιχειρήματα ότι απέτυχε σε ό,τι επιδίωξε: Δεν κατάφερε να δημιουργήσει ένα μόνιμο στέκι μαθηματικών που θα συζητούσαν καθημερινά στο βιβλιοπωλείο του – το οποίο όμως δημιούργησε γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Δεν κατάφερε να αλλάξει τίποτα στη μαθηματική εκπαίδευση, παρά τις επίμονες παρεμβάσεις του από τις στήλες της «Μαθηματικής Παιδείας», του περιοδικού που εξέδιδε από το 1996 ως το 1999. Παρά τις συζητήσεις με απλούς καθηγητές αλλά και «σημαίνοντα» πρόσωπα της εκπαίδευσης της χώρας μας. Και φυσικά, δεν μπόρεσε να βγάλει πολλά χρήματα – αλλά αυτό δεν το προσπάθησε καν, θα μπορούσες να πεις πως μάλλον το απέφευγε. Έτσι, λοιπόν: Σαν «τους ποιητές άδοξοι πού’ ναι» του Καρυωτάκη, σαν τα «κορίτσια της συγγνώμης» των Κατσιμιχαίων, σαν τους αθλητές που θυσίασαν τα νιάτα τους αλλά πουθενά δεν διακρίθηκαν!

• Αλλά τότε γιατί τόσα δάκρυα στην κηδεία του; Από πού μαζεύτηκε όλο αυτό το ετερόκλητο κοινό (μαθητές, καθηγητές, πελάτες, παλιοί φίλοι) με την ειλικρινή θλίψη, ίσως και λίγη ενοχή για τα αισθήματα του νεκρού, τα «τόσο λίγο εκτιμηθέντα»; (Να μην ξεχνάμε. Είμαστε στη μέση του καλοκαιριού. 6 Αυγούστου 2006. Με ελαφρά ρούχα και ιδρωμένα μπλουζάκια.)

• Είναι δύσκολο σε αυτή τη μπερδεμένη εποχή με τις εξίσου μπερδεμένες αξίες ή «αξίες» να κάνει κανείς αποτίμηση για οτιδήποτε. Αλλά ο Χάρης δεν ήταν άνθρωπος αυτής της εποχής. Ας δούμε, λοιπόν, τι πρόλαβε να κάνει:

1. Στέγασε εκδοτικά τον Θ. Καζαντζή, σε μία εποχή που κανένας δεν είχε την τόλμη να αποδεχτεί την ευφυΐα του.
2. Εξέδωσε, εκτός των ποιοτικών φροντιστηριακών, και μερικά πρωτότυπα βιβλία ελλήνων συγγραφέων (πχ. Επίπεδες Καμπύλες του κ. Ζώη, Αριθμοί και Άλλα του κ. Αγάπη κλπ.), στηρίζοντας την καλή ελληνική παραγωγή, ενώ ήταν σίγουρος ότι εμπορικά θα αποτύγχανε.
3. Άνοιξε δρόμο για τη δημιουργία ποιοτικών μαθηματικών περιοδικών πανελλήνιας εμβέλειας , στηριγμένων σε συλλογικές προσπάθειες και όχι σε ατομικές (όπως ο Θεαίτητος του κ. Μαραγκάκη ή η Υπατία του κ. Μιντεκίδη) που, μοιραία, έχουν μικρή διάρκεια.
4. Έριξε στον – ανύπαρκτο- δημόσιο διάλογο για την παιδεία καμιά εικοσαριά ιδέες, απλές και ταυτόχρονα προωθημένες. Όλες επίκαιρες, ακόμη και σήμερα.
5. Δίδαξε έναν μοναδικό συνδυασμό ήθους, ανιδιοτελούς προσφοράς αλλά και απροκατάληπτου ρεαλισμού. Η τέχνη του εφικτού, όπως θα λέγαμε για τους πολιτικούς, πλην όμως εδώ μιλάμε πραγματικά για την τέχνη του εφικτού. Με λίγα λόγια, ένας άνθρωπος βαθιά ηθικός, που τίμησε όλες τις κλασικές αξίες και προπαντός αυτήν της φιλίας.

• Τέλος εποχής, τελικά. Ο Χάρης έφυγε – μόνοι μας τώρα. Ήταν σχεδόν αναμενόμενο ότι σε έναν τόσο άδικο κόσμο, ένας αξιοπρεπής και τίμιος άνθρωπος θα βίωνε έναν ατιμωτικό αλλά εξίσου αξιοπρεπή θάνατο. Θα τον θυμόμαστε μέσα στην γεωμετρία του, σε αυτόν τον τόσο δομημένο κι αγαπημένο κόσμο του. Στη γεωμετρία του, της οποίας υπήρξε εραστής αγνός. Να η λέξη που έψαχνα τόση ώρα. Α γ ν ό ς !

#2

Λεωνίδα,

ένα θερμό ευχαριστώ για την συγκινητική ηθογραφία που έγραψες τιμώντας τον Χάρη.

Όποιος τον γνώρισε, θα κατανοήσει τα πυκνά λόγια στη σύντομη αλλά περιεκτική σου σκιαγράφηση.

Η Μοίρα τον ετσάκισε
σαν το κύμα στον βράχο επάνω

γιατί ζήλεψε των αετών το πέταμα
και απ΄τα σύννεφα πιο πάνω

Μιχάλης

#3

Να 'σαι καλά Λεωνίδα!

Όσοι τον ήξεραν, μέσα από το κείμενό σου, τον αναγνώρισαν
κι όσοι δεν τον ήξεραν, μέσα από το κείμενό σου, τον γνώρισαν.

Όσοι συνδεθήκαμε και επηρεαστήκαμε από τον Χάρη, δεν τον ξεχνάμε!

Η φωτογραφία του Χάρη είναι από το Συνέδριο στη Λαμία. Το τελευταίο που ήταν μαζί μας.
Την έβγαλε ο Λεωνίδας...

: Haris Vafeiadis.png (44.52 KiB) Προβλήθηκε 5898 φορές

Γ.Ρ.

#4

Δυστυχώς το Χάρη δε τον γνώρισα σαν συνάδελφος για να έχω να σας διηγηθώ όμορφες ιστορίες! Πολύ θα το ήθελα....

Ευτυχώς, τον γνώρισα σαν μαθητής αφού ήταν δάσκαλός μου...

Να πω ότι Χάρη σ' εκείνον ξεκίνησα ως μαθητής τη μικρή μου μαθηματική βιβλιοθήκη! Από τη δική του "ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ" που τόσο αγάπησε! Φυσικά στο υπόγειο της Δέλλιου... Ήξερε ότι διέθετα κάθε 1-2 εβδομάδες ένα μικρό χαρτζιλίκι μου για αγορά βιβλίων! Πάντοτε λοιπόν "προσαρμοζόταν" ως δια μαγείας οι τιμές των βιβλίων στα δικά μου οικονομικά δεδομένα και όχι το αντίθετο. Θυμάμαι την περίφημη "κόκκινη" άλγεβρα του Καζαντζή, βιβλίο δυσεύρετο ακόμη και τότε (1998) που αγόρασα 1000 δρχ ενώ η μισή Θεσσαλονίκη έψαχνε να το βρει. Μόλις βρήκε ένα γνήσιο αντίτυπό του, αμέσως το κράτησε και στην επόμενη βόλτα μου από το βιβλιοπωλείο μου το εμφάνισε! Η χαρά μου δεν περιγραφόταν... Αυτό ως ελάχιστο έως μιδαμινό δείγμα της μεγαλοψυχίας του!!

Χάρη ζεις ανάμεσά μας και γι' αυτό εύχομαι να ζεις για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στις καρδιές όλων μας!

Αλέξανδρος

A.Spyridakis · #5

Αυτά τα σκαλάκια στη Δέλλιου τα κατέβηκα κι εγώ πάρα πολλές φορές, χαζεύοντας και ξεφυλλίζοντας επί ώρες τις νές εκδόσεις κάθε φορά. Τα κατέβαινα ως το ΄98 που άφησα τη Θεσ/κη (μετά, μιλήσαμε μερικές φορές τηλεφωνικά). Ήμουν 27 χρονών, αλλά και στα 23-24 που γνώρισα το Χάρη, φτασμένος φροντιστής σε μεγάλο φροντ/ριο της Θεσ/κης, μου φερόταν σαν να ήμουν πολύ μεγαλύτερος, ή σαν να ήταν κι εκείνος 23χρονος. Αυτοί που τον γνώρισαν περισσότερο από μένα ξέρουν ότι είχε μια καρδιά και μια ψυχή μικρού παιδιού, χωρίς κανένα εγωισμό, καμία ψωροπερηφάνεια και καμία ελιτίστικη στάση ενός δυνατού μαθηματικού, όπως συνήθως γίνεται... Όπως πολύ εύστοχα λέει ο Λεωνίδας "Ήταν σχεδόν αναμενόμενο ότι σε έναν τόσο άδικο κόσμο, ένας αξιοπρεπής και τίμιος άνθρωπος θα βίωνε έναν ατιμωτικό αλλά εξίσου αξιοπρεπή θάνατο." Αν ήξερα ότι υπάρχει κάτι άλλο, δίκαιο, πέρα απ' αυτό τον κ***κοσμο, δε θα λυπόμουν καθόλου που ο Χάρης είναι εκεί...
Να 'σαι καλά Λεωνίδα, που μου θύμισες, μέσω του Χάρη, ότι το ήθος είναι πολύ πιο πάνω κι από τα μαθηματικά, κι από την επιστήμη, κι από την ευφυία (και την ιδιοφυία) την ίδια.

#6

Αλεξανδρε εισαι τυχερος που γνωρισες τον Χαρη και το υπογειο της Δελιου ως φοιτητης! Εγω περνουσα απο εκει μονο στις αρχες του καλοκαιριου, καμια φορα και Χριστουγεννα, καθοτι δεν πολυερχομουν στην Ελλαδα εκεινα τα χρονια... Οταν μιλουσε ο Χαρης με την αργη, βαθεια φωνη και το απαραιτητο (μα και μοιραιο) τσιγαρο μου εδινε την εντυπωση, ιδιως πριν παει στο αλλο μαγαζι, του ηγετη μιας καποιας μαθηματικης συνωμοσιας

Γιωργος Μπαλογλου

#7

gbaloglou έγραψε:Αλεξανδρε εισαι τυχερος που γνωρισες τον Χαρη και το υπογειο της Δελιου ως φοιτητης!

Και ως φοιτητής αφού σπούδασα στην Θεσ/νίκη όπως και ο συμπατριώτης ο Αντώνης, αλλά το ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ως μαθητής στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου (ο πατέρας μου ως στρατιωτικός είχε τότε μετάθεση στη Θεσ/νίκη κι έτσι τελείωσα εκεί το σχολείο). Η συμβολή του υπήρξε καθοριστική σε κάποιες αποφάσεις που έπρεπε να πάρω τελειώνοντας το Λύκειο...

Λεωνίδα για άλλη μία φορά σ' ευχαριστούμε για το κείμενό σου!! Με την φωτογραφία και το κείμενό, ήταν σα να τον βλέπω μπροστά μου!

Όλα τα βάρη ο Θεός στους δυνατούς τα δίνει,
φαίνεται στους αδύναμους δεν έχει εμπιστοσύνη!

Αλέξανδρος

lonis · #8

Mihalis_Lambrou έγραψε:Η Μοίρα τον ετσάκισε
σαν το κύμα στον βράχο επάνω
γιατί ζήλεψε των αετών το πέταμα
και απ΄τα σύννεφα πιο πάνω

Rigio έγραψε:Όσοι συνδεθήκαμε και επηρεαστήκαμε από τον Χάρη, δεν τον ξεχνάμε!

A.Spyridakis έγραψε: Αν ήξερα ότι υπάρχει κάτι άλλο, δίκαιο, πέρα απ' αυτό τον κ***κοσμο, δε θα λυπόμουν καθόλου που ο Χάρης είναι εκεί...

cretanman έγραψε: Όλα τα βάρη ο Θεός στους δυνατούς τα δίνει,
φαίνεται στους αδύναμους δεν έχει εμπιστοσύνη!

Άρα, τίποτα δεν πήγε χαμένο...
Με συγκίνησαν περισσότερο τα λόγια του Αντώνη.

Τρεις φωτογραφίες από το συνέδριο της Λαμίας: η πρώτη με τη σύζυγό του, Ελένη Μήτσιου, η δεύτερη με τον Τάσο Μπάρλα και το Δημήτρη Γεωργακίλα και η τρίτη με το Γιώργο Μαυρίδη. Τις επόμενες μέρες θα ανεβάσω κάποια άρθρα του Χάρη στη Μαθηματική Παιδεία, για να φανεί πόσο μπροστά ήταν σε θέματα μαθηματικής εκπαίδευσης. Ακόμη και σήμερα. Μιχάλη, Γιώργο, Αντώνη, Αλέξανδρε, Γιώργο, σας ευχαριστώ που σας λείπει επίσης!

Ιστοσελίδα · #9

Χαίρομαι που μου δίνεται και δίνετε την ευκαιρία να μαθαίνω για τόσο ουσιαστικά σημαντικές προσωπικότητες.
Μπράβο σας σε όλους όσους τον γνώρισαν...

#10

Λεωνίδα , μπράβο που έφερες στη μνήμη μας αυτόν τον εξαίρετο συνάδελφο και καταπληκτικό άνθρωπο.
Δεν τον γνώριζα όσο εσύ, αλλά όλες μας οι συναντήσεις ήταν υπάροχες.

Χάρη, ζεις στη μνήμη μας !

Μπάμπης

lonis · #11

Μπάμπη, αν θυμάμαι καλά, γνωριστήκαμε σε ένα συνέδριο μέσω του Χάρη! Μάλλον, θυμάμαι ότι γνωριστήκαμε σε συνέδριο αλλά όχι σε ποιο. Ο Χάρης σε γνώριζε και μας σύστησε. Εκτίμησα από τότε την απλότητά σου, αν και ήσουν ήδη γνωστός συγγραφέας.

Σωτήρη, είμαστε σε συννενόηση με το Γιώργο Ρίζο για να ανεβάσει μερικά άρθρα και παρεμβάσεις του Χάρη στο περιοδικό Μαθηματική Παιδεία. Όσοι ήρθαν σε επαφή μαζί του, τον κουβαλάνε μέσα τους. Όσοι όμως δεν τον γνώρισαν, ίσως εκτιμήσουν την καθαρότητα των ιδεών του, που και σήμερα είναι επίκαιρες, μην πω πρωτοποριακές.

Λεωνίδας

#12

Αγαπητοί φίλοι,
εγώ τι να πρωτοπώ για τον αείμνηστο Χάρη Βαφειάδη; Το ότι από το 1990 μέχρι και τώρα, το στέκι μου ήταν και είναι η ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, της Δέλιου αλλά και της Διαλέτη τώρα, αυτό τα λέει όλα.
Εκεί, κοντά στο Χάρη, γνώρισα πολλούς φίλους μαθηματικούς, όπως τον αείμνηστο Θ. Καζαντζή, μέσω του Χάρη τον αείμνηστο και φίλο Χρ. Μπαλόγλου, κ.α.π.
Μέσω του Χάρη, μπορώ να πω, εντάχθηκα πλήρως στο χώρο των Μαθηματικών και έλαβα μέρος σε διάφορες εκδηλώσεις τους.
Το περιοδικό του Χάρη «Μαθηματική Παιδεία» φιλοξένησε πολλές εργασίες μου.
Από το Βιβλιοπωλείο του Χάρη απέκτησα πλούσια βιβλιοθήκη με βιβλία Μαθηματικών και κυρίως Γεωμετρίας.
Ο Χάρης πρόβαλε τα βιβλία μου και το έργο μου. Για όλα αυτά του χρωστάω πολλά. Εύχομαι να είναι καλά εκεί που βρίσκεται.
Αγαπητοί φίλοι ευχαριστώ και σας, που μου δώσατε την ευκαιρία αυτή για να γράψω και εγώ αυτά τα λίγα ως ελάχιστο φόρο τιμής στον φίλο και κυρίως τον ΑΝΘΡΩΠΟ Χάρη.

Φιλικά.
Νίκος Κυριαζής.

#13

Δεν τον γνώριζα προσωπικά, μόνον από βιβλία και μαρτυρίες φίλων. Όλη του εικόνα, προσδιόριζε άνθρωπο πολύ υψηλών προδιαγραφών .. θα μείνει πάντα πάντα φωτεινή στη μνήμη μας.

lonis · #14

Με μεγάλη καθυστέρηση, είναι η αλήθεια, αναρτώ κάποιες παρεμβάσεις του Χάρη στο περιοδικό "Μαθηματική Παιδεία".

Ξεκινώ από το πρώτο τεύχος (Απρίλιος 1996). Μεγάλο τμήμα του προλόγου και δύο σχόλια :

Πρόλογος
Η δυνατότητα έκδοσης αυτού του περιοδικού στα δύο χρόνια που μεσολάβησαν από την αρχική ιδέα πλησίαζε και απομακρύνονταν κατά άτακτα χρονικά διαστήματα.
Μια «φαεινή» πρόταση του Υπουργείου Παιδείας άναβε τη συζήτηση. Η δυνατότητα έκδοσης πλησίαζε. Η καθημερινή μας ρουτίνα και οι άλλες ασχολίες μας την απομάκρυναν. Μια γόνιμη συζήτηση, μερικές ωραίες ασκήσεις, η ανάγκη επικοινωνίας, διαλόγου, κριτικής, μας φέρνανε πάλι κοντά στην έκδοσή του. Η αναβλητικότητα και η μη αποφασιστικότητα, η έλλειψη πείρας, μας απομάκρυναν ξανά απ’ αυτήν αφού «κακά τα ψέματα» δεν φτάνουν μόνο οι ιδέες και οι καλές προθέσεις για να στηθεί ένα περιοδικό.
Και πώς να το βαφτίσουμε; «Μαθηματικά στο λύκειο»; Και γιατί όχι στο γυμνάσιο; Ακόμη και στο Πανεπιστήμιο; Θα ναι περιοδικό για καθηγητές ή για μαθητές; Και να αφήσουμε απ’ έξω τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που γίνανε (με τα πρότυπα που επιβάλλουν και την όλη πολιτική τους) ο χειρότερος εχθρός της Παιδείας (αν όχι ολόκληρης της κοινωνίας μας); Να αγνοήσουμε το ότι οι συνδικαλιστικές ενώσεις των καθηγητών και τα επιστημονικά τους σωματεία έχουν κατά κανόνα γραφειοκρατικοποιηθεί και εκφυλιστεί; Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Και κανόνας πια είναι πως ο καθένας δηλώνει, γράφει και εφαρμόζει με τη θέση του ό, τι θέλει χωρίς κριτική και αντιπολίτευση.
«Μαθηματική Παιδεία» λοιπόν!!!
• Διευρυμένο θεματολόγιο.
• Καλοπροαίρετη αλλά και αυστηρή κριτική.
• Προβολή προτύπων που εμπνέουν με τη ζωή και το έργο τους.
• Συμβολή στην αλλαγή μονοτονίας μιας γνησίως φθίνουσας μαθηματικής εκπαίδευσης.
• Νέα – Ειδήσεις – Σχόλια – Μαθηματικοί Διαγωνισμοί.
• Προβλήματα και ασκήσεις.
• Μελέτη (μελέτη όμως) της ιστορίας των Μαθηματικών και συμπεράσματα για σήμερα και αύριο.
• Διδακτική (διδακτική όμως) των Μαθηματικών (με μαθηματικά βέβαια) για την ευχερέστερη αντιμετώπιση εννοιών και προβλημάτων.
Το τεύχος αυτό είναι πειραματικό…
… Θα καθιερωθεί από το επόμενο τεύχος στήλη αλληλογραφίας και στήλη λυτών. Τέλος θα πρέπει να υπενθυμίσουμε το τόσο απλό αλλά και τόσο σοβαρό στοιχείο της πνευματικής κλοπής. Δεν αποτελεί τόσο υλική όσο ηθική για τον δημιουργό και τον συγγραφέα και ας μάθουμε (δεν είναι δύσκολο) να τιμούμε αυτούς που κάτι μας μαθαίνουν, για να τιμήσουν και μας αύριο οι μαθητές μας.

Τα … συνώνυμα!!!
Ο πλούτος της Ελληνικής γλώσσας δίνει τη δυνατότητα να ακριβολογούμε, όποτε βέβαια θέλουμε.
Σήμερα δίνω τρεις χαρακτηρισμούς (τίτλους) που έχουν σαφείς ορισμούς και ορατά σύνορα (όποτε βέβαια θέλουμε).
Συγγραφέας
Συρραφέας
Αντιγραφέας
Εσύ συνάδελφε που έγραψες ή γράφεις πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;

Της μόδας τα καμώματα....
Δίνεται συνάρτηση f με τύπο f(x)=2g(x)-1

όπου

με α και b τέτοια ώστε $a=\gamma \lim_{x\rightarrow 2}(x^2-1)$ και $b=\begin{vmatrix} 1 & \delta \\ -1& 2 \end{vmatrix}$ όπου γ και δ είναι: $\gamma =\int_{0}^{1}{kxdx}$ και $\delta =\lambda$ με k και λ τέτοια ώστε: $k=\left|z-2i \right|$ και $\lambda =\left|\vec{OM} \right|$ όπου $z=2\nu -i$ και $\vec{OM}=\begin{bmatrix} \mu \\ -1 \end{bmatrix}$ ώστε τα ν και μ να είναι: ν=max{0,ρ} με ρ>0 και $\mu =P(\omega _{1})$ όπου ρ η τεταγμένη του σημείου που η ευθεία y=2x-τ τέμνει τον y'y και $P(\omega _{1})=\frac{\phi }{6}$ .

Αν $\tau =h^{\prime}(3)$ και $\phi =2d-1$ όπου $h(x)=\frac{bx^2}{2}$ και d η μικρότερη ρίζα της εξίσωσης x^2-5x+2l=0

ώστε για τα b και l να ισχύουν 3b=l και l=S(x) όπου S(x) μία σταθερή συνάρτηση που η γραφική της παράσταση διέρχεται από το σημείο A(x,θ) με θ τετμημένη του κέντρου του κύκλου που έχει εξίσωση $(x-x_{0})^2+(y-1)^2=\lim_{x\rightarrow 1}(4x^2)$ και $x_{0}$ η τετμημένη του σημείου επαφής της f(x)=cx^2

και

όπου $c=c_{1}+c_{2}\cdot c_{4}\ - 3c_{3}\ - (c_{5}\ -3)$ και

$c_{1}$ το ατομικό βάρος του οξυγόνου
$c_{2}=k_{c}$ η ηλεκτρική σταθερά του Coulomb
$c_{3}$ το Ph του ουδέτερου υδατικού διαλύματος άλατος
$c_{4}$ το φορτίο Q= 1 nCb σε Cb και
$c_{5}$ το πλήθος των γραμμάτων της λέξης ντροπή

Να αποδειχθεί ότι η f είναι 1-1.

#15

lonis έγραψε: Τα … συνώνυμα!!!
Ο πλούτος της Ελληνικής γλώσσας δίνει τη δυνατότητα να ακριβολογούμε, όποτε βέβαια θέλουμε.
Σήμερα δίνω τρεις χαρακτηρισμούς (τίτλους) που έχουν σαφείς ορισμούς και ορατά σύνορα (όποτε βέβαια θέλουμε).
Συγγραφέας
Συρραφέας
Αντιγραφέας
Εσύ συνάδελφε που έγραψες ή γράφεις πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;

Της μόδας τα καμώματα....
Δίνεται συνάρτηση f με τύπο όπου με α και b τέτοια ώστε $a=\gamma \lim_{x\rightarrow 2}(x^2-1)$ και $b=\begin{vmatrix} 1 & \delta \\ -1& 2 \end{vmatrix}$ όπου γ και δ είναι: $\gamma =\int_{0}^{1}{kxdx}$ και $\delta =\lambda$ με k και λ τέτοια ώστε: $k=\left|z-2i \right|$ και $\lambda =\left|\vec{OM} \right|$ όπου $z=2\nu -i$ και $\vec{OM}=\begin{bmatrix} \mu \\ -1 \end{bmatrix}$ ώστε τα ν και μ να είναι: ν=max{0,ρ} με ρ>0 και $\mu =P(\omega _{1})$ όπου ρ η τεταγμένη του σημείου που η ευθεία y=2x-τ τέμνει τον y'y και $P(\omega _{1})=\frac{\phi }{6}$ .

Αν $\tau =h^{\prime}(3)$ και $\phi =2d-1$ όπου $h(x)=\frac{bx^2}{2}$ και d η μικρότερη ρίζα της εξίσωσης ώστε για τα b και l να ισχύουν 3b=l και l=S(x) όπου S(x) μία σταθερή συνάρτηση που η γραφική της παράσταση διέρχεται από το σημείο A(x,θ) με θ τετμημένη του κέντρου του κύκλου που έχει εξίσωση $(x-x_{0})^2+(y-1)^2=\lim_{x\rightarrow 1}(4x^2)$ και $x_{0}$ η τετμημένη του σημείου επαφής της και όπου $c=c_{1}+c_{2}\cdot c_{4}\ - 3c_{3}\ - (c_{5}\ -3)$ και

$c_{1}$ το ατομικό βάρος του οξυγόνου
$c_{2}=k_{c}$ η ηλεκτρική σταθερά του Coulomb
$c_{3}$ το Ph του ουδέτερου υδατικού διαλύματος άλατος
$c_{4}$ το φορτίο Q= 1 nCb σε Cb και
$c_{5}$ το πλήθος των γραμμάτων της λέξης ντροπή

Να αποδειχθεί ότι η f είναι 1-1.

Να δώσω μια διευκρίνηση στους νεότερους συνάδελφους, που δεν δίδασκαν τη δεκαετία του '90, σχετικά με το κείμενο, που μας θύμισε ο Λεωνίδας. Όταν το σύστημα των Δεσμών (1η και 4η) εξαντλούσε τα όριά του και τα πρωτότυπα θέματα είχαν αρχίσει να γίνονται δυσεύρετα εμφανίστηκε η μόδα της τεχνητής σύνδεσης αλλοπρόσαλλων και αταίριαστων θεμάτων με το τέχνασμα των μεταβλητών.
Π.χ. δινόταν μια συνάρτηση κλασματική $f(x)=\frac{\alpha x^2-\beta x}{\gamma x-\delta }$ και στη συνέχεια οριζόταν το α ως μέτρο ενός μιγαδικού, το β ως ορίζουσα ενός πίνακα, το γ ως τετμημένη σημείου επαφής έλλειψης με ευθεία και το δ ως ότι μπορείτε να φανταστείτε (ακόμα και άθροισμα ν όρων Γεωμ. προόδου)...
Κατόπιν, μελετούσαμε την f, έχοντας κάνει έναν επιφανειακό περίπατο σ' όλη την ύλη.
Εδώ είναι και η ουσία: Για τους καλούς μαθητές ήταν κουραστικό και ανούσιο, δεν τους πρόσφερε τίποτα παραπάνω, τους προκαλούσε απέχθεια.
Όταν η σύνδεση των ενοτήτων γινόταν με έξυπνο τρόπο ή αν γινόταν σε μικρές δόσεις ήταν αποδεκτό και ήταν μια καλή τεχνική για επανάληψη. Συνήθως όμως ήταν απλή κουραστική επανάληψη του ίδιου μοτίβου. Αυτό σατιρίζει ο Χάρης παραπάνω.

Το αστείο είναι ότι την παραπάνω "άσκηση" κάποιοι την αντέγραψαν (εν μέρει) και τη δημοσίευσαν ως προτεινόμενο θέμα σε εφημερίδες της εποχής...

Γιώργος Ρίζος

#16

Rigio έγραψε:
Το αστείο είναι ότι την παραπάνω "άσκηση" κάποιοι την αντέγραψαν (εν μέρει) και τη δημοσίευσαν ως προτεινόμενο θέμα σε εφημερίδες της εποχής...

Μα σοβαρά....;;;;;

Πάντως φοβερή άσκηση!!! Γέλασα με την ψυχή μου

Οριακά έφτασαν τα γράμματα του αλφάβητου

lonis · #17

Δύο παραδείγματα από τη θεματογραφία των δεσμών για όσα εύστοχα διατύπωσε ο Γιώργος παραπάνω:

1η Δέσμη, 1998

α) Δίνεται ο νxν πίνακας Α με στοιχεία πραγματικούς αριθμούς για τον οποίο ισχύει: $A^2-2(\lambda -2)^2A+I=O$ όπου Ι είναι ο μοναδιαίος νxν πίνακας και λ πραγματικός αριθμός. Να δείξετε ότι ο πίνακας Α+Ι είναι αντιστρέψιμος για κάθε λ.

β) Να αποδείξετε ότι η εξίσωση $(x+1)\left|A+xI \right|+(x-1)\left|A-xI \right|=1-x^2$ , όπου Α είναι ο πίνακας του ερωτήματος α) και x πραγματικός αριθμός έχει μία τουλάχιστον ρίζα στο ανοικτό διάστημα (-1,1). Με $\left|A+xI \right|$ και $\left|A-xI \right|$ συμβολίζουμε την ορίζουσα του πίνακα A+xI

και

αντίστοιχα.

γ) Δίνεται ο δειγματικός χώρος Ω={1,2,3,4,5,6,7,8} με πιθανότητες των στοιχειωδών ενδεχομένων που ικανοποιούν τις σχέσεις 2P(1)=2P(3)=2P(5)=2P(7)=3P(2)=3P(4)=3P(6)=3P(8) και το ενδεχόμενο
B={ $\lambda \epsilon \Omega$ : το σύστημα AX=X

έχει τουλάχιστον δύο λύσεις} όπου Χ ένας νx1 άγνωστος πίνακας και Α ο πίνακας του ερωτήματος α). Να βρείτε την πιθανότητα του ενδεχομένου Β.

δ) Δίνεται το τριώνυμο $f(x)=x^2+\gamma x+4$ όπου ο συντελεστής γ επιλέγεται τυχαία από το δειγματικό χώρο Ω του ερωτήματος γ). Αν Γ={ $\gamma \epsilon \Omega$ : η εξίσωση f(x)=0 έχει πραγματικές ρίζες} , να υπολογίσετε την πιθανότητα του ενδεχομένου Γ και να δείξετε ότι τα ενδεχόμενα Β (του ερωτήματος γ) και Γ είναι ασυμβίβαστα.

ΣΧΟΛΙΟ: Το ερώτημα, του ερωτήματος ... ώ ερώτημα!

4η Δέσμη, 1996

Δίνεται ο πίνακας $A=\begin{bmatrix} 3 &1 &0 \\ 2 &3 &2 \\ 0 &1 &3 \end{bmatrix}$ και το πολυώνυμο f(x)=-x^2+3x+1

.
...
β) Αν

συμβολίζει τον πίνακα (f(3)-1)(A-I)^2+A-f(1)I

, να αποδείξετε ότι υπάρχει μη μηδενικός πίνακας στήλη

τέτοιος ώστε BX=O

όπου

ο μηδενικός πίνακας.

ΣΧΟΛΙΟ: Παρατηρήστε ότι f(3)-1=0

και

, οπότε

. Τα εύκολα τα κάνουμε να μοιάζουν δύσκολα. Γιατί;;; Μα, για να μην είναι εύκολα!

Λεωνίδας

lonis · #18

Συνεχίζουμε με το δεύτερο τεύχος της Μαθηματικής Παιδείας (Νοέμβριος 1996). Σχεδόν όλος ο πρόλογος και δύο σχόλια:

Πρόλογος

Δε θα ήτανε δυνατό να κυκλοφορήσει το δεύτερο τεύχος της Μαθηματικής Παιδείας και να αφήσει ασχολίαστα κάποια σημαντικά εκπαιδευτικά θέματα που μεσολάβησαν από την έκδοση του πρώτου τεύχους.
Η αλήθεια έχει πολλές πλευρές και είναι διάσπαρτη. Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι την κατέχει όλη. Τολμώ όμως να τοποθετηθώ επιγραμματικά σε τρία σημαντικά (για τους καθηγητές) θέματα, πιστεύοντας ότι μέρος της αλήθειας θίγεται σ’ αυτά και η απόκρυψή της θα ήταν λάθος.

• Αλλαγή προσώπων στο Υπουργείο Παιδείας και αισιοδοξούμε. Δεν ξέρουμε αν η αλλαγή ήταν άριστη αλλά σίγουρα ήτανε επιβεβλημένη. Μόνο που πρέπει το επιτελείο του Υπουργείου να μην καταναλωθεί σε λεπτομέρειες. Αυτές είναι δουλειά άλλων οργάνων. Εμείς από το Υπουργείο περιμένουμε στρατηγική, κριτική και σχεδιασμό της Εκπαίδευσης στους βασικούς άξονες. Ανάλυση πολιτική, οικονομική και κοινωνική που να παίρνει υπόψη τις ανάγκες της χώρας μας για τα επόμενα 50 χρόνια και όχι να μονομαχεί σαν Δον Κιχώτης με την παπαγαλία και τα τεστ πολλαπλής επιλογής.
Προτείνουμε δημοτικό – γυμνάσιο υποχρεωτικά. Λύκειο τεχνικό, λύκειο πρακτικό και λύκειο κλασικό με διδασκόμενα όλα τα μαθήματα και με ιδιαίτερο βάρος στο καθένα εκεί που πρέπει. Απολυτήριο από το κάθε λύκειο και (πιθανόν) επικύρωση απολυτηρίου από πανελλαδικές εξετάσεις στο τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς. Εδώ τελειώνει η δουλειά της μέσης εκπαίδευσης και … καλό καλοκαίρι.
Το Σεπτέμβριο εξετάσεις για τα Α.Ε.Ι. όπως οι σημερινές που είναι ίσως η μόνη αξιόπιστη και αξιοκρατική διαδικασία επιλογής στη χώρα μας. Σεπτέμβριο, για να μπορεί να λειτουργεί απρόσκοπτα το λύκειο μέχρι τον Ιούνιο. Εξετάσεις γιατί πρέπει να επιλεγούν οι καλύτεροι…

• Κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών και φέτος για να δηλώσουν την παρουσία τους κάποιοι γραφειοκράτες συνδικαλιστές που ελπίζουν στις επόμενες εκλογές να είναι τουλάχιστον υποψήφιοι βουλευτές (έχει γίνει πια θεσμός). Ας συνειδητοποιήσουμε όμως ότι αν δεν ξαναβρούμε το κύρος του εκπαιδευτικού (που το έχουμε δυστυχώς χάσει σαν κλάδος) απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία και κυρίως απέναντι στους μαθητές μας, ό,τι ποσοστά επιτυχίας κι αν έχει η απεργία, θα’ ναι αδιέξοδη και τα κέρδη ψίχουλα. Μόνο το ισχυρό σχολείο που δεν χαρίζεται, που δεν χαρίζει βαθμούς και απολυτήρια, που ελέγχεται, που παίρνει πρωτοβουλίες στην περιοχή ευθύνης του, που δεν χάνει μαθητές από την τηλεόραση, τα μπαρ και τα ναρκωτικά, που τα στελέχη του δουλεύουν σα να έπαιρναν το μέγιστο μισθό, μόνο ένα τέτοιο σχολείο θα ξαναέδινε το χαμένο κύρος των καθηγητών και σίγουρα και το μέγιστο μισθό.

• 13ο Πανελλήνιο Συνέδριο Μαθηματικής Παιδείας. Συγκινητική φιλοξενία από το παράρτημα Έβρου της ΕΜΕ. Μεγάλη συμμετοχή. Καταπληκτικό και επίκαιρο θέμα: «Κριτική και σχεδιασμός της Ελληνικής Μαθηματικής Παιδείας». Πρωτοφανής όμως εκτός θέματος συμμετοχή ομιλητών. Τι να υποθέσουμε; Δεν έχουμε απόψεις; Θεωρήσαμε πολύ «φτηνό» το ακροατήριο για να τις εκθέσουμε; Τις κρατάμε για τους διαδρόμους και τις διαβουλεύσεις στις επιτροπές; Το πρόβλημα δε θα ήτανε τραγικό αν δεν είχε μεσολαβήσει ένα επικίνδυνο καλοκαίρι με τις «φαεινές» του πρώην υπουργού παιδείας για το εθνικό απολυτήριο που ευτυχώς αποσύρθηκε. Όμως ο νέος υπουργός ετοιμάζει νέο σχέδιο και εμείς (τραγικά) σιωπήσαμε. Και μιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων με μπόλικη διδακτική και στατιστικές «έρευνες». Μερικές ομιλίες που κάνανε ενδιαφέρον το συνέδριο δεν απαλλάσσουν από τις ευθύνες την οργανωτική επιτροπή της Αθήνας…..

: Χάρης - Ελένη.jpg (113.83 KiB) Προβλήθηκε 5032 φορές

Ο Χάρης Βαφειάδης και η Ελένη Μήτσιου στη Ρόδο. Συνέδριο της ΕΜΕ, Νοέμβριος 2001.

Ολυμπιάδες και Ολυμπιάδες

Με εθνική υπερηφάνεια και μεγάλη χαρά παρακολουθήσαμε τον Πύρρο Δήμα, τη Νίκη Μπακογιάννη και τους άλλους αθλητές μας στην πρόσφατη Ολυμπιάδα να υπερβαίνουν τους εαυτούς τους γι’ αυτή την κορυφαία διάκριση που σημαδεύει τους ίδιους και τη χώρα τους.
Τους είδαμε στην τηλεόραση, τους ακούσαμε στο ραδιόφωνο, διαβάσαμε στις εφημερίδες και στα περιοδικά, ακούσαμε όλη την πολιτική ηγεσία να τους στέλνει μηνύματα επιβράβευσης. «Γκρεμίσαμε» ακόμη και τα τείχη της Αθήνας για να επιστρέψουν. …… Ακούσαμε για τα εκατομμύρια αμοιβών και την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Και φυσικά τους είδαμε να γίνονται σχεδόν ήρωες.

Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες ολυμπιάδες. Πνευματικές ολυμπιάδες. Δεν έχουν βέβαια την εμπορικότητα και τη διαφήμιση των πρώτων. Δεν πουλάνε τόσο ακριβές διαφημίσεις, ούτε έχουν χορηγούς τις μεγαλύτερες βιομηχανίες του κόσμου. Δεν μπορούν ακόμη οι δημοσιογράφοι να κάνουν συνεχή αναμετάδοση και να γίνονται και οι ίδιοι «σταρ». Εκεί δεν «σπάνε» ρεκόρ, ούτε βιομηχανοποιούν τους αθλητές τους.
Είναι όμως ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ. ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ. Και σ’ αυτές, εδώ και χρόνια, παίρνουμε μετάλλια χρυσά, αργυρά και χάλκινα. Και σ’ αυτές υπάρχουν προπονητές. Και γι’ αυτές οι αθλητές κάνουν θυσίες και προπόνηση. Όμως σ’ αυτές ποτέ δεν πάτησε το πόδι του Υπουργός. Ο Πρωθυπουργός και οι αρχηγοί των κομμάτων μπορεί να μην ξέρουν καν την ύπαρξή τους. Οι δημοσιογράφοι ακόμη κι αν το μάθαιναν, θα το κατέτασσαν στις επουσιώδεις ειδήσεις και θα το κόβανε από τα δελτία ειδήσεων. Δε δόθηκε ποτέ ουσιαστική επιχορήγηση. Ούτε καν ηθική ανταμοιβή.

Κι όμως ήρθε η ώρα ο ελληνικός λαός να γνωρίσει και τις πνευματικές διακρίσεις των παιδιών του. ….. Οι πνευματικοί αθλητές μας να γνωρίσουν έστω λίγη τιμή και δόξα.

Ποιος θα το αναλάβει; ………………………………………………………………………………………………

Προπαίδεια του Πολλαπλασιασμού

Είδατε πώς διδάσκεται η προπαίδεια (η κορωνίδα της παπαγαλίας!!!) στους μαθητές;
Μια φορά το ένα κάνει ένα.
Μια φορά το δύο κάνει δύο.
………………………………………………………………………………….
Τέσσερις φορές το πέντε κάνει είκοσι.
Πέντε φορές το τέσσερα κάνει είκοσι.
……………………………………………………………………………….
Και πότε να φθάσουν στο τέλος;

Άσε που ενδιάμεσα μπερδεύονται, ξεχνάνε πού βρίσκονται και κάνουν τρία χρόνια να μάθουν κάτι που δεν χρειάζεται πάνω από 15 μέρες.
Με την δικαιολογία ότι διδάσκουμε τον πολλαπλασιασμό σα σύντομη πρόσθεση, με το επιχείρημα ότι τους μαθαίνουμε την αντιμεταθετική ιδιότητα, βάζουμε τα παιδιά να μάθουν ένα ποίημα όσο η Ομήρου Οδύσσεια … εκεί που τα πράγματα είναι τόσο απλά!!

Παρακολούθησα και διαλέξεις, διάβασα και βιβλία για να καταλάβω γιατί τόση φασαρία. Στο τέλος όλοι καταλήγουν (ίσως και με τη βοήθεια μιας πιεστικής ερώτησης) ότι η προπαίδεια πρέπει να απομνημονευτεί. Τότε γιατί κάνουμε τα εύκολα δύσκολα;

Λεωνίδας Θαρραλίδης

lonis · #19

Τεύχος τρίτο, Μάρτιος 1998:

Αντί προλόγου
Ερωτήματα και ερωτηματικά
για την εκπαιδευτική απορρύθμιση

Συμπληρώνονται δύο χρόνια που από το Υπουργείο Παιδείας εξαγγέλθηκε μια ανώριμη, επιπόλαια και τυχοδιωκτική μεταρρύθμιση… Από τότε «κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι», η ηγεσία του Υπουργείου άλλαξε, οι τόνοι έπεσαν αλλά ο πυρήνας των πρώτων ανακοινώσεων παρέμεινε… Όσο όμως υπάρχει ακόμη χρόνος θα τεθούν κάποια ερωτήματα, σκέψεις και ερωτηματικά που οι διαχειριστές της μεταρρύθμισης είναι υποχρεωμένοι να απαντήσουν αν έχουν έστω και στοιχειώδη ευθιξία.

1. Είναι αλήθεια ότι όλα ξεκινούν από το τεράστιο κονδύλι της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Και παρόλο που αυτό δεν είναι κακό, είναι όμως αρκετά εκβιαστικό και πρόχειρο; Είναι διαφορετικό να μελετά κάποιος τις ανάγκες του και να αναζητά τους οικονομικούς πόρους να τις ικανοποιήσει και είναι άλλο να του δίνουν ένα ποσό και μετά να ψάχνει πώς θα το ξοδέψει.

2. Η επιχορήγηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι για το ξεκίνημα. Για την αρχή! Κάποτε θα πάψουν να επιχορηγούνται οι μεταρρυθμίσεις. Είναι αποφασισμένο το Υπουργείο να τις συνεχίσει και μετά το σταμάτημα των επιδοτήσεων; Ή μήπως όταν τελειώσουν τα λεφτά της Ε.Ε. θα καταρρεύσει όλο το οικοδόμημα;

Συνειδητοποιεί το Υπουργείο ότι με τα ποσά που διαχειρίζεται σήμερα έχει υπερβεί το από δεκαετίες δίκαιο αίτημα του 15% για την Παιδεία; Αν σταματήσουν οι εισροές κεφαλαίων από την Ε.Ε. θα διατηρήσουν τα ίδια έξοδα για τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία:

Ή μήπως κινούνται στη λογική «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει το χέρι μας;»

3. Υπάρχουν νόμοι, κανόνες, ασφαλιστικές δικλείδες, ώστε αν κάτι δεν πάει καλά να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι; Ή όλα γίνονται με δεδομένο το πολιτικό άσυλο; Ο κάθε Έλληνας πολίτης, τις λάθος επιλογές του τις πληρώνει ακριβά. Ισχύει το ίδιο και για τους πρόθυμους μεταρρυθμιστές μας; Γιατί, αν ισχύει, δεν είναι λογικό να είναι τόσο πρόθυμοι. Θα το σκέφτονταν δυο φορές πριν βγουν να κάνουν φασαρία.

4. Έστω ότι όλα τα προηγούμενα έχουν απαντήσεις ευνοϊκές για τους «μεταρρυθμιστές» μας. Σε ποιους τομείς επικεντρώσανε τη μεταρρύθμιση; Η αξιολόγηση των μαθητών είναι το κύριο πρόβλημα της παιδείας;
Με ποιους το συζήτησαν; Με μια-δυο δεκάδες συμβούλων που έτσι δικαιολογούν την αργομισθία τους και τα πτυχία «διδακτικής», ή με τη μάζα των καθηγητών που ζουν καθημερινά το σχολείο;

5. Μια μεταρρύθμιση στην Παιδεία είναι σοβαρή υπόθεση. Κρίνει και αποφασίζει πολλά πράγματα και για πολλά χρόνια. Οι «μεταρρυθμιστές» έχουν εξασφαλίσει τη συγκατάθεση όλων των πλευρών της Βουλής; Ή έστω όλων των στελεχών του κυβερνώντος κόμματος; Ή μήπως η οποιαδήποτε αλλαγή κυβέρνησης ή έστω και μόνο η αλλαγή υπουργού θα αλλάξει το σκηνικό;

6. Τέλος, και ενώ δεκάδες ερωτήματα συνεχώς και αλυσιδωτά ανακύπτουν, είχαμε έλλειψη πειραματικών σχολείων; Δεν θα μπορούσαν όλα αυτά, και τα σωστά και τα αμφίβολα ακόμα και τα λάθος μέτρα να δοκιμαστούν μερικά χρόνια στα πειραματικά σχολεία μας πριν γενικευτούν;

……………………………………………………………………….

Το υπουργείο μας ας συνειδητοποιήσει ότι δεν κατασκευάζει την εθνική οδό Θεσσαλονίκης-Καβάλας, που αν βουλιάξει και σε δυο-τρία σημεία, θα διορθωθεί. Κατασκευάζει την εθνική οδό Ελλάδας-μέλλοντος και δεν έχει δικαίωμα να κάνει λάθη.

: Στο Βιβλιοπωλείο.jpg (27.79 KiB) Προβλήθηκε 4969 φορές

Παρα… φιλολογία

Τον χαρακτηρισμό «παραπαιδεία» για τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα τον ακούω χρόνια αλλά ποτέ δεν έδωσα μεγάλη σημασία.
Τα τελευταία δύο χρόνια όμως, το κακό παράγινε. Καθηγητές Πανεπιστημίου, πρυτάνεις, δημοσιογράφοι, ακόμα και οι υπουργοί, βάλθηκαν να παλεύουν με τους ανεμόμυλους, λες και τα φροντιστήρια αποτελούν στη σημερινή Ελλάδα το μεγαλύτερο κοινωνικό κακό. Δεν θα υπερασπιστώ σ’ αυτό το σχόλιο το ρόλο των φροντιστηρίων (αυτό θα ‘πρεπε να αποτελεί αντικείμενο άρθρου με σοβαρή ανάλυση της σύγχρονης εκπαιδευτικής μας ιστορίας) ούτε στο σχόλιο αυτό θα υποστηρίξω ότι το συνθετικό «παρά» εννοεί την «παράλληλη παιδεία» ή «παρά την παιδεία» ή μπορεί και «παραγωγικότερη παιδεία».
Θα τοποθετηθώ με την έννοια που το θέτουν όλοι όσοι βγαίνουν σε κανάλια και συνέδρια (τρομάρα τους). Με τον όρο «παραπαιδεία» εννοούν «παράνομη παιδεία» και τους ρωτώ, ειδικά τους υπουργούς και τους δημοσιογράφους, που έχουν και γενική πολιτική στάση:
• Γιατί δεν αποκαλείτε παραϊατρική τα ιδιωτικά νοσοκομεία και ιατρεία;
• Γιατί δεν χαρακτηρίζετε παρακράτος τις ιδιωτικές αστυνομικές μονάδες με τις οποίες συνεργάζεστε;
• Γιατί δεν καταγγέλλετε για παραπληροφόρηση τα ιδιωτικά κανάλια στα οποία κάνετε τις σημαντικότερες δηλώσεις σας;
• Γιατί τα ιδιωτικά ταχυδρομεία, τις ιδιωτικές τράπεζες, τις ιδιωτικές βιομηχανίες δεν τις κατατάσσετε στην παραοικονομία;
• Γιατί τόση μανία μόνο για την ιδιωτική εκπαίδευση; Μήπως επειδή είναι φτηνή για τα λαϊκά στρώματα; Μήπως γιατί εργάζονται σ’ αυτήν και είναι διαχειριστές της απλοί καθηγητές και όχι μεγάλοι κεφαλαιούχοι; Μήπως επειδή έτσι σας βόλεψε αυτή την περίοδο να λέτε;
Και αυτό το ονομάζετε πολιτική ή μήπως είναι παραπολιτική και παραφιλολογία;

Δεν είναι για … χόρταση

Τελείως υποκριτικά και παραπλανητικά το Υπουργείο Παιδείας και οι δεκάδες σύμβουλοι που το περιτριγυρίζουν, επικεντρώνουν εδώ και δύο χρόνια την αλλαγή που επαγγέλλονται στα τεστ πολλαπλής επιλογής.
• Πέρα απ’ το ότι αυτά που ισχυρίζονται (παπαγαλία κλπ) δεν ισχύουν εξ ίσου για όλα τα μαθήματα όπως ισοπεδωτικά τα παρουσιάζουν.
• Πέρα απ’ το ότι ενώ επικεντρώνουν σε νέου τύπου ερωτήσεις … κρίσεως (;;;), δεν έχουν παρουσιάσει κανένα υπόδειγμα πέρα από γελοιότητες που είναι για το Δημοτικό...
• Πέρα απ’ το ότι βγήκαν να επιμορφώσουν τους εκπαιδευτικούς και δεν είπαν τίποτα που δεν το ξέραμε.
έχουμε να προσθέσουμε και μια ακόμα παρατήρηση που αν δεν προσεχθεί μπορεί να γίνει επικίνδυνη:

Τα τεστ πολλαπλής επιλογής και οι άλλες νέου τύπου ερωτήσεις δεν είναι … για χόρταση. Μπορούν και πρέπει να χρησιμοποιούνται όταν εμπεδωθεί η ύλη με την κανονική διδασκαλία και αυτό, αγαπητοί κύριοι, οι ενημερωμένοι εκπαιδευτικοί το έκαναν πάντα.
Και μια απορία.
Δεν θα μπορούσαν σεμνά και αθόρυβα να προσθέσουν 2 σελίδες με τέτοιο υλικό στο τέλος κάθε κεφαλαίου στα υπάρχοντα σχολικά βιβλία και να υποδείξουν στους καθηγητές να τα χρησιμοποιήσουν πειραματικά, να βγουν συμπεράσματα, να μελετηθούν και να γίνουν μετά οι βροντώδεις εξαγγελίες;

Λεωνίδας Θαρραλίδης

lonis · #20

Τεύχος τέταρτο, Μάϊος 1998. Περιείχε μόνο τις εκφωνήσεις και λύσεις των ασκήσεων που είχαν προταθεί στα προηγούμενα τεύχη. Θυμίζω ότι το επόμενο σχολικό έτος 1998-1999 ήταν η πρώτη χρονιά εφαρμογής της "μεταρρύθμισης Αρσένη".

Πρόλογος
Σκέψεις και προβληματισμοί
(για πρόκληση διαλόγου)

• Η επετηρίδα έτσι κι αλλιώς καταργήθηκε. Καταργήθηκε όταν ζητούσαμε πριν 20 χρόνια την αύξηση των εισακτέων στα Πανεπιστήμια. Με μεγάλη καθυστέρηση την επικυρώνει το Υπουργείο. Γιατί όμως τόσο πρόχειρα; Γιατί τόσο αναξιόπιστα;
• Μήπως το Υπουργείο πριν βάλει εξετάσεις στους νεοδιοριζόμενους καθηγητές έπρεπε να κάνει εξετάσεις για τους Σχολικούς Συμβούλους; Έναν σοβαρά τραυματισμένο οργανισμό του βάζουμε τσιρότα στις γρατσουνιές ή του επαναφέρουμε τις ζωτικές λειτουργίες;
• Η ενισχυτική διδασκαλία στη χώρα μας γίνεται με τον καλύτερο παγκοσμίως δυνατό τρόπο στα Φροντιστήρια εδώ και δεκαετίες. Δε χρειάζονται σάντουιτς, εισιτήρια, απρόθυμοι μαθητές και υπερωριακή απασχόληση καθηγητών για να λυθεί το πρόβλημα. Χρειάζονται κίνητρα ηθικά, οικονομικά, επαγγελματικά προς κάθε κατεύθυνση. Ήδη η μέση εκπαίδευση στη χώρα μας είναι από τις καλύτερες παγκοσμίως.
• Μήπως τα Μαθηματικά πρέπει να θεωρηθούν το κατ’ εξοχήν θεωρητικό και εργαστηριακό μάθημα; Μήπως η καθιέρωση όχι μόνο ενός διδάσκοντα είναι επιβεβλημένη; Η πρόταση έγινε στο περιοδικό μας πριν διαβάσουμε ότι άρχισαν να το σκέφτονται στο εξωτερικό. Μήπως η ευφυής αυτή πρόταση πρέπει να δοκιμαστεί άμεσα; Πειραματικά σχολεία δεν έχουμε;
.........................................................................................................................................................................................
• Καταργούνται οι ανεξεταστέοι για το Σεπτέμβριο. Αιτιολογήθηκε με το επιχείρημα ότι τους εκμεταλλεύονται οι καθηγητές με ιδιαίτερα. Αν είναι δυνατόν:: Τόσοι κοινωνιολόγοι, τόσοι ψυχολόγοι, τόσοι παραδιδακτικοί σύμβουλοι του Υπουργού δεν βρήκαν να του υποδείξουν καλύτερα επιχειρήματα; Πάντως το θέμα δεν είναι καθόλου απλό. Και δεν είναι μόνο εκπαιδευτικό. Η δεύτερη ευκαιρία, η προειδοποίηση για συμμόρφωση, ο κίνδυνος να χαθεί κάτι πολύ επιθυμητό, όλα παίζουν το ρόλο τους και όχι μόνο για το σχολείο.
• Έγινε γνωστό το νέο Αναλυτικό πρόγραμμα. Προμηθευτήκαμε και τα κείμενα των νέων βιβλίων. Αυτό ήτανε το κομμάτι του πάζλ που έλειπε. Το Ενιαίο Λύκειο είναι πολύ δυσκολότερο από το Γενικό Λύκειο που αντικαθιστά. Αυτό γιατί δεν το λέτε κύριε υπουργέ; Οι εκπαιδευτικοί οικοδομούν σχέσεις ειλικρίνειας και με τους γονείς και με τους μαθητές τους. Είναι άλλη η «γλώσσα» τους απ’ τη δική σας. Γιατί δεν λέτε ότι η επιτυχία του Ενιαίο Λυκείου βασίζεται στην πρόβλεψη (και στην επιδίωξη) ότι οι μισοί μαθητές θα το εγκαταλείψουν; Και ίσως αυτό δεν είναι κακό. Γιατί όμως πρέπει να φανεί ως αποτυχία αυτών των μαθητών και όχι σαν επιλογή ή σαν ανάγκη να στραφούν στην τεχνική εκπαίδευση; Γιατί επί δύο χρόνια λέτε εκ προθέσεως ψέματα στον Ελληνικό Λαό και στους εκπαιδευτικούς; Γιατί πετάτε το μπαλάκι στους καθηγητές και τους υποχρεώνετε να βγάλουν αυτοί «το φίδι απ’ την τρύπα»; Εσείς θα κοκορεύεστε ότι όλοι περνούν στο Πανεπιστήμιο και οι καθηγητές θα κάνουν την βρόμικη δουλειά της απόρριψης. Εσείς αποκοιμίζετε γονείς και μαθητές με πολιτικές φανφάρες και οι καθηγητές το Σεπτέμβριο θα τους ξυπνήσουν στη σκληρή πραγματικότητα της διπλάσιας ύλης, των συνεχών εξετάσεων, της πρώιμης ωρίμανσής τους.

: Κεραμαριό Τρικάλων 2004.jpg (29.7 KiB) Προβλήθηκε 4949 φορές

Συνέδριο ΕΜΕ Λαμίας, 2005. Το τελευταίο με το Χάρη.

Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Re: Μνήμη Χάρη Βαφειάδη

Μέλη σε σύνδεση