α) Ξεκινάμε τριγωνοποιώντας τον

, έτσι πολλαπλασιάζοντας με κατάλληλο αντιστρέψιμο πίνακα

από δεξιά και με τον αντίστροφό του από αριστερά παίρνουμε

, όπου

είναι άνω τριγωνικός. Αυτή η διαδικασία δεν αλλάζει τον αριθμό λύσεων. Θέτουμε

για λόγους ευκολίας. Έτσι, παίρνουμε ότι αν

τότε

. Αν

, τότε η λύση είναι προφανής. Αν όχι, μπορούμε σε αυτό το σημείο να αναζητήσουμε μια λύση σε άνω τριγωνική μορφή. Ξέρουμε εκ των προτέρων πως η λύση θα γράφεται

όπου

είναι τρίτες ρίζες των

αντίστοιχα (οι τιμές

μπορεί να ταυτίζονται) που θα προσδιοριστούν εν συνεχεία. Έχουμε έτσι,

. Έχοντας διαλέξει τυχαία

, μπορούμε να διαλέξουμε το

έτσι ώστε

και έτσι προσδιορίζουμε το

. Οι τελικές λύσεις είναι πλέον εύκολα προσδιορίσιμες.
β)Θέτουμε

, με

. Mοναδική ιδιοτιμή του

είναι προφανώς το

. Έχουμε πως

. Μια λύση της δοθείσας έχει μοναδική ιδιοτιμή το

και στην τρίτη δύναμη είναι ίση με τον μηδενικό πίνακα (αρκεί κανείς να τριγωνοποιήσει την λύση). Αδύνατο. Άρα η δοθείσα δεν έχει λύση.