Δύο κείμενα από επιμορφώσεις

[nsmavrogiannis]

Τους τελευταίους μήνες της θητείας μου στο ΙΕΠ μετείχα σε δύο επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς.
Χάριν των επιμορφουμένων έγραψα κάποιες σημειώσεις.
Για όσους συναδέλφους στο ενδιαφέρονται παραθέτω όχι τα αρχεία (λόγω μεγέθους) αλλά τους σχετικούς συνδέσμους:
Συνδιδασκαλία Μαθηματικών στην ΜΝΑΕ
Επιμόρφωση στο Μαθηματικό Γραμματισμό

[Ανδρέας Πούλος]

Αγαπητέ Νίκο,
σε ευχαριστούμε πολύ για τη γνωστοποίηση των κειμένων - εισηγήσεών σου.
Νομίζω ότι έχουν μεγάλη χρησιμότητα, επειδή είναι τεκμηριωμένες και αφορούν ουσιώδη ζητήματα της μαθηματικής μας εκπαίδευσης.

[Μπάμπης Στεργίου]

Τους τελευταίους μήνες της θητείας μου στο ΙΕΠ μετείχα σε δύο επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς.
Χάριν των επιμορφουμένων έγραψα κάποιες σημειώσεις.
Για όσους συναδέλφους στο ενδιαφέρονται παραθέτω όχι τα αρχεία (λόγω μεγέθους) αλλά τους σχετικούς συνδέσμους:
Συνδιδασκαλία Μαθηματικών στην ΜΝΑΕ
Επιμόρφωση στο Μαθηματικό Γραμματισμό

Νίκο, να είσαι καλά !

Ελπίζω η εμπειρία σου από το ΙΕΠ να ήταν μεγάλη και χρήσιμη.

Με χαρά κάποια στιγμή θα θέλαμε να μας πεις σε μια καλή παρέα μερικά πράγματα, κυρίως για τους πιο νέους.

Καλό βράδυ !

[nsmavrogiannis]

Νομίζω ότι έχουν μεγάλη χρησιμότητα, επειδή είναι τεκμηριωμένες και αφορούν ουσιώδη ζητήματα της μαθηματικής μας εκπαίδευσης.

Ανδρέα αν μπορέσουν να αποτελέσουν αφορμή για περαιτέρω μελέτη πράγματι θα είναι χρήσιμες.

Ελπίζω η εμπειρία σου από το ΙΕΠ να ήταν μεγάλη και χρήσιμη.

Μπάμπη είναι μεγάλη ιστορία.

Καλό βράδυ και στους δυο σας.

[S.E.Louridas]

Νίκο σε ευχαριστώ ειλικρινά και πολύ για την σπουδαιότατη και ουσιαστική αυτή κοινοποίηση, των επιστημονικών σου αυτών επιμορφωτικών σεμιναρίων, που πραγματικά επιμορφώνουν καθιστώντας τα απαραίτητα.

[Γιάννης Θωμαΐδης]

Οι δύο εργασίες του Νίκου μας «υπενθυμίζουν» ότι υπάρχουν όψεις της μαθηματικής εκπαίδευσης που βρίσκονται πέρα και πάνω από το διαρκές «αλισβερίσι» με την ασκησιολογία των πανελλαδικών εξετάσεων.
Η πρώτη αφορά τη δράση ΜΝΑΕ (= Μια Νέα Αρχή στα ΕΠΑΛ), μια ελπιδοφόρα προσπάθεια αναβάθμισης της διδασκαλίας της Γλώσσας και των Μαθηματικών μέσα στο αντίξοο περιβάλλον της επαγγελματικής εκπαίδευσης (που τη χαρακτηρίζει κυρίως το πρόβλημα της καθολικής παραίτησης των μαθητών από τη διαδικασία της μάθησης).
Η δεύτερη αφορά το Μαθηματικό Γραμματισμό, δηλαδή τα ουσιαστικά εφόδια που (πρέπει να) παρέχει η μαθηματική εκπαίδευση κάθε βαθμίδας στη νέα γενιά, για να αντιμετωπίσει τα πολλαπλά προβλήματα της κοινωνικής και επαγγελματικής ένταξης (ένα ζήτημα που συζητάμε επιδερμικά μόνο τις μέρες που ανακοινώνονται τα αποτελέσματα του προγράμματος PISA).
Αξίζει να μελετήσουμε τις διαφωτιστικές και τεκμηριωμένες εργασίες του Νίκου, επειδή τα προβλήματα με τα οποία ασχολούνται διαχέονται ραγδαία σ’ όλο το φάσμα της μαθηματικής εκπαίδευσης …

Γιάννης Θωμαΐδης

[Γιώργος Ρίζος]

Ευχαριστώ τον Νίκο για την προσφορά του να μάς κοινοποιήσει τις εργασίες του.

Αναρωτιέμαι αν οι εργασίες αυτές είναι διαθέσιμες και στην επίσημη ιστοσελίδα του ΙΕΠ. Μια πρόχειρη αναζήτηση δεν έδωσε τίποτα σχετικό, πλην μιας απλής ανακοίνωσης (ΕΔΩ).

Ελπίζω το έργο αυτό να λειτουργήσει ως παρακαταθήκη και οι συνεχιστές του έργου του Νίκου Μαυρογιάννη στο ΙΕΠ να βασιστούν στις παρατηρήσεις αυτές και να εργαστούν στην κατεύθυνση που αυτές χαράζουν.

Θα σταθώ σε ένα σημείο που το θεωρώ καίριο για την αναβάθμιση της μαθηματικής μας Παιδείας.

Ο Νίκος Μαυρογιάννης θέτει (μεταξύ των άλλων) κι ένα στόχο για τον "Καθορισμό ενός minimum γνώσεων και δεξιοτήτων". (σελ. 23).

Πιστεύω ότι πρέπει να είναι το πρώτο ζητούμενο της εκπαιδευτικής μας πολιτικής για τα επόμενα χρόνια, αν δεν θέλουμε να αφήσουμε τη βάρκα ακυβέρνητη να ακολουθεί τα κύματα και τα ρεύματα, δίχως στόχο και προορισμό. Αν, δηλαδή, δεν θέλουμε να καταντήσουν τα σχολεία μας, απλώς ένας χώρος φύλαξης (στιβάγματος) των μαθητών μας τις πρωινές ώρες.

Θα ήμουν πολύ χαρούμενος αν δω ανταπόκριση στο άνοιγμα της συζήτησης γι αυτό το θέμα.

Υ.Γ. Η τεράστια κι άκρως ενδιαφέρουσα βιβλιογραφία είναι ακόμα μια προσφορά του Νίκου Μαυρογιάννη προς όλους μας.

[KDORTSI]

Νίκο καλησπέρα από Γρεβενά...

Κι από μένα συγχαρητήρια για τα δύο κείμενα που ανάρτησες...

Το ένα μάλιστα το έλαβα και από την πηγή ACADEMIA από την οποία λαμβάνω τακτικά
αξιόλογες εργασίες από διάφορες χώρες...

Τα κείμενά σου προβάλλουν τη μεγάλη ανάγκη που έχει ο χώρος της παιδείας μας για μια διαρκή
ενημέρωση και επιμόρφωση.

Να είσαι καλά...

Κώστας Δόρτσιος

[kkala]

Ο Νίκος Μαυρογιάννης θέτει (μεταξύ των άλλων) κι ένα στόχο για τον "Καθορισμό ενός minimum γνώσεων και δεξιοτήτων". (σελ. 23).
Πιστεύω ότι πρέπει να είναι το πρώτο ζητούμενο της εκπαιδευτικής μας πολιτικής για τα επόμενα χρόνια, αν δεν θέλουμε να αφήσουμε τη βάρκα ακυβέρνητη να ακολουθεί τα κύματα και τα ρεύματα, δίχως στόχο και προορισμό. Αν, δηλαδή, δεν θέλουμε να καταντήσουν τα σχολεία μας, απλώς ένας χώρος φύλαξης (στιβάγματος) των μαθητών μας τις πρωινές ώρες.

Θυμήθηκα ένα περιστατικό, που υποδεικνύει ότι κάποια από τα σχολεία μας ίσως έχουν καταντήσει έτσι. Πριν περίπου 15 χρόνια πήγαινα με ένα γνωστό μου σε ένα τεχνικό επαγγελματικό Λύκειο, όπου φοιτούσε ο γιός του. Τον ρώτησα αν ο γιός του παίρνει κάποιες χρήσιμες γνώσεις/δεξιότητες από τα μαθήματά του. Μου απάντησε "απολύτως τίποτα, πάει μόνο για να πάρει το πτυχίο". Είχε μια πίκρα η απάντησή του και μου εντυπώθηκε.
Από όσα αντιλαμβάνομαι καΙ από άλλα, η επαγγελματική εκπαίδευση (όχι της ανωτάτης εκπαίδευσης) είναι ο μεγάλος ασθενής στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Και βέβαια η θετική (μαθηματική) σκέψη και τα κατάλληλα μαθηματικά είναι απαραίτητα συνοδευτικά της, παρά την αντίθετη νοοτροπία.

[nsmavrogiannis]

Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια σας.
Έχοντας υπηρετήσει 40 χρόνια στην δημόσια εκπαίδευση έχω διαπιστώσει ότι αυτό που πρωτίστως λείπει είναι ο σαφής και ει δυνατόν συμπεφωνημένος στην κοινωνία μας προσανατολισμός. Τα άλλα πολύ σημαντικά όπως επάρκεια του προσωπικού (αριθμητική και ποιοτική), υποδομές, προγράμματα, βιβλία, εξετάσεις κ.α. έπονται.
Ειδικά για τα Μαθηματικά: Θέλουμε μαθηματική εκπαίδευση για όλους ή όχι; Αν η απάντηση είναι ναι τι πρέπει να κάνουμε; Αν όχι τότε γιατί "εκθέτουμε" τους μαθητές μας σε τόσες ώρες διδασκαλίας; Και γιατί δεν βγαίνουμε να πούμε στην κοινωνία ότι ο σχεδιασμός μας "προβλέπει" και ένα ποσοστό μαθηματικά αμαθών;
Η προσωπική μου άποψη, προφανώς, είναι ότι το σχολείο πρέπει να βάζει τα δυνατά του ώστε όλοι οι μαθητές να μαθαίνουν κάθε χρονιά κάποια βασικά Μαθηματικά χωρίς φυσικά να παραμελούνται όσοι επιθυμούν να προχωρήσουν περισσότερο. Η αρχή αυτή έχει, ευτυχώς, αρκετούς υποστηρικτές αλλά όχι τόσους ούτε επαρκώς συντονισμένους ώστες να αποτελέσει και θέση της Πολιτείας. Η πρώτη φορά που επιχείρησα να υπερασπίσω αυτή την αρχή ήταν στο 2ο Συνέδριο της ΕΜΕ το 1985 με εισήγηση που μπορεί να βρεθεί εδώ. Στα χρόνια που πέρασαν βεβαιώθηκα ότι ενώ σε επίπεδο ρητορείας λέγονταν πολλά υπέρ του μαθητή εν τούτοις ουδέποτε καταβλήθηκε προσπάθεια να πάρουν όλα τα παιδιά το μορφωτικό αγαθό που δικαιούνται και οφείλουμε να τους εξασφαλίσουμε. Αν και το μεγάλο μερίδιο ευθύνης το έχει Πολιτεία εν τούτοις συνυπεύθυνοι είναι οι πολίτες, οι εκπαιδευτικοί ειδικότερα και οι συνδικαλιστικές-επιστημονικές ενώσεις. Διότι εν τέλει το θέμα της λειψής μόρφωσης δεν τίθεται και όταν τίθεται προσπερνιέται άρα ουσιαστικά δεν αποτελεί αντικείμενο διεκδίκησης.

[kkala]

Πιστεύω ότι κάποια μαθηματική μόρφωση είναι χρήσιμη σε όλους μας, αλλοιώς είμαστε "αγραμματοι" στη σημερινή εποχή. Όπως πρέπει να εξοικειωθούμε με τη γλώσσα χωρίς να γίνουμε αναγκαστικά λογοτέχνες ή φιλόλογοι, έτσι πρέπει να είμαστε εξοικειωμένοι με μαθηματικά, χωρίς να γίνουμε αναγκαστικά μαθηματικοί. Το πόσες και ποιές μαθηματικές γνώσεις και ικανότητες χρειάζεται να αποκτήσει ο καθένας εξαρτάται από την κλίση του και τον επαγγελματικό κλάδο που εξασκεί. Προτεραιότητα πάντως έχουν κάποια βασικά μαθηματικά, ώστε να αποκτήσει κάποιος αφενός λογική, νοικοκυρεμένη σκέψη και αφετέρου να μπορέσει να κατανοήσει (όχι με παπαγαλία) τα πιό προχωρημένα μαθηματικά που χρειάζεται.
Συχνά παραβλέπεται η καλλιέργεια της "λογικής" σκέψης, είναι όμως μεγάλο προσόν (όχι αυτονόητο) να συλλέγει κάποιος δεδομένα και να τα επεξεργάζεται για τη λύση συγκεκριμένου προβλήματος (έστω και αν δεν φαίνεται μαθηματικό). Σε αντίθεση με άλλες εποχές, ο πιο προσιτός δρόμος σήμερα περνά από μια μαθηματική μόρφωση. Επειδή όμως είμαστε μικρή χώρα, φυσικό είναι να παίρνουμε παραδείγματα από άλλες, όσον αφορά την (μαθηματική) εκπαίδευση, και να τα προσαρμόζουμε στις ιδιαιτερότητές μας.
Έχω σχεδόν μηδενική πείρα διδασκαλίας, άρα μόνο γενικές σκέψεις μπορώ να πώ για την αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης. Καταλαβαίνω ότι ο ζήλος των μαθητών πέφτει συνεχώς τα τελευταία 50 χρόνια, μάλλον διότι το πτυχίο δεν έχει την αξία που είχε παλιά (οικονομικά και κοινωνικά). Τούτο δεν ανακόπηκε από την καλυτέρευση των συνθηκών στα σχολεία (λιγότεροι μαθητές ανά αίθουσα, λιγότερες ελλείψεις διδασκόντων, καλύτερα κτίρια, κλπ). Σαν να θεωρούν οι μαθητές (με εξαιρέσεις βέβαια) ότι δεν αξίζει να κοπιάσουν για να πάρουν την προσφερόμενη εκπαίδευση. Δύσκολο το έργο της αναστροφής και η ευθύνη δεν πέφτει μόνο στον διδάσκοντα.
Ένα άλλο ζήτημα που υστερούμε είναι η υλοποίηση των σχεδίων, έστω και καλών. Δεν αρκεί η πρώτη ιδέα, χρειάζεται περισσότερος κόπος και επιμονή για την υλοποίησή της, ρυθμίζοντας όλες τις λεπτομέρειες. Αλλοιώς αδράνεια, μικροσυμφέροντα,γραφειοκρατεία, απρόβλεπτα συντελούν στην ματαίωση ή παραμόρφωσή της. Η αρχική ιδέα (ακόμα και αν σχεδιασθεί καλά) παραμένει τότε μόνο στην εξαγγελία της.
Το τελευταίο μπορεί να αποδοθεί στην έλλειψη σαφούς προσανατολισμού, όπως ακριβώς τα στοιχειώδη τμήματα ενός φυσικού μαγνήτη που αποπροσανατολισμένα δεν μαγνητίζουν. Μεγαλόπνοι ηγέτες μπορούν να προσανατολίσουν, έργο συγκριτικά δύσκολο για την Ελλάδα.
Και λέγοντας αυτά, δεν θα βοηθούσε ο επαγγελματικός προσανατολισμός των μαθητών; Τον πρωτάκουσα το 1965, αλλά αγνοώ αν σήμερα έχει γίνει κάτι στην πράξη (εκτός από εξαγγελίες).