Η ύπαρξη της συνάρτησης μπορεί να προκύψει επεκτείνοντας συνέχεια το πεδίο
ορισμού της λύσης.
Δεν ήθελα όμως αυτό.
Η ύπαρξη προκύπτει κάνοντας χρήση του παρακάτω θεωρήματος
η κάποιου παραπλήσιου.
Εστω

οπου

συνεχής συνάρτηση με την ιδιότητα

Το πρόβλημα
έχει μοναδική λύση που ορίζεται για όλα τα

στο

.
Το θεώρημα δεν υπάρχει σε όλα τα βιβλία Διαφορικών εξισώσεων αν και η απόδειξη του
προκύπτει εύκολα από τα θεωρήματα ύπαρξης και μοναδικότητας λύσης που έχουν.
Υπάρχει π.χ στο
Ordinary Differential Equations
Garrett Birkhoff Gian-Carlo Rota
Θεώρημα 6 σελ 152
Εδώ που είναι

εύκολα βλέπουμε ότι πληρούνται οι προυποθέσεις.
Για τα όρια.
Λόγω του θεωρήματος μοναδικότητας δεν μπορεί η

να μηδενίζεται.
Διατηρεί πρόσημο και λόγω της αρχικής συνθήκης και της

είναι φθίνουσα.
Το

υπάρχει στο

και επειδή θα είναι

αναγκαστικά θα είναι

Το

υπάρχει.
Αν ανήκει στο

θα βγεί

που είναι ΑΤΟΠΟ.
Αρα είναι
