Συναρτησιακή για εξάσκηση!

Συντονιστές: cretanman, Demetres, polysot, achilleas, socrates, silouan

socrates
Επιμελητής
Δημοσιεύσεις: 6461
Εγγραφή: Δευ Μαρ 09, 2009 1:47 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Συναρτησιακή για εξάσκηση!

#1

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από socrates » Κυρ Ιουν 17, 2012 6:49 pm

Να προσδιορίσετε όλες τις συναρτήσεις f:\mathbb{R} \rightarrow \mathbb{R} τέτοιες ώστε f(x+y) = f(x) f(y) f(xy) , για κάθε x,y \in \mathbb{R}.


Θανάσης Κοντογεώργης
s.kap
Επιμελητής
Δημοσιεύσεις: 2455
Εγγραφή: Τρί Δεκ 08, 2009 6:11 pm
Τοποθεσία: Ιωάννινα

Re: Συναρτησιακή για εξάσκηση!

#2

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από s.kap » Κυρ Ιουν 17, 2012 10:53 pm

socrates έγραψε:Να προσδιορίσετε όλες τις συναρτήσεις f:\mathbb{R} \rightarrow \mathbb{R} τέτοιες ώστε f(x+y) = f(x) f(y) f(xy) , (1)για κάθε x,y \in \mathbb{R}.
Για \displaystyle{x=y=0} η (1) δίνει \displaystyle{f(0)=(f(0))^3 \Rightarrow f(0)=0 \vee f(0)=\pm1}

Αν \displaystyle{f(0)=0}, τότε η (1) για \displaystyle{y=0} δίνει \displaystyle{f(x)=0,\ \forall x \in \Bbb{R}}, δεκτή, γιατί επαληθεύει την αρχική.

Αν \displaystyle{f(0)=\pm1}, τότε η (1) για \displaystyle{y=-x} δίνει \displaystyle{\pm1=f(0)=f(x)f(-x)f(-x^2) \Rightarrow f(x) \neq 0,\ \forall x \in \Bbb{R}}

Η (1) γράφεται \displaystyle{f(x+y+1-1)=f(x-1)f(y+1)f(xy+x+y-1)}, αλλά και \displaystyle{f(x+y+1-1)=f(y-1)f(x+1)f(xy+y+x-1)}

Συνεπώς \displaystyle{f(x-1)f(y+1)f(xy+x+y-1)=f(y-1)f(x+1)f(xy+x+y-1) \Rightarrow \frac {f(x-1)}{f(x+1)}=\frac {f(y-1)}{f(y+1)}}

Άρα \displaystyle{\frac {f(x-1)}{f(x+1)}=c \Rightarrow \frac {f(x)f(-1)f(-x)}{f(x)f(1)f(x)}=c \Rightarrow \frac {f(-x)}{f(x)}=c_1,\ \forall x \in \Bbb{R}} (2)

Η (2) για \displaystyle{x=0} δίνει \displaystyle{c_1=1}, άρα \displaystyle{f(-x)=f(x),\ \forall x \in \Bbb{R}} (3)

* Αν \displaystyle{f(1)=1}, τότε

\displaystyle{f(x+1)=(f(x))^2}, κατά συνέπεια

\displaystyle{f(x)=f(x+1-1)=f(x+1)f(-x-1)f(-1)=(f(x+1))^2=(f(x))^4 \Rightarrow (f(x))^3=1 \Rightarrow f(x)=1,\ \forall x \in \Bbb{R}},

που είναι δεκτή.

** Αν \displaystyle{f(1)=-1}, τότε

\displaystyle{f(x+1)=-(f(x))^2}, κατά συνέπεια

\displaystyle{f(x)=f(x+1-1)=f(x+1)f(-x-1)f(-1)=-(f(x+1))^2=-(f(x))^4 \Rightarrow (f(x))^3=-1 \Rightarrow f(x)=-1,\ \forall x \in \Bbb{R}},

που είναι δεκτή.


Σπύρος Καπελλίδης
socrates
Επιμελητής
Δημοσιεύσεις: 6461
Εγγραφή: Δευ Μαρ 09, 2009 1:47 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Re: Συναρτησιακή για εξάσκηση!

#4

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από socrates » Τετ Μαρ 02, 2022 1:54 am

Παραλλαγή (όχι δύσκολη):

Να προσδιορίσετε όλες τις συναρτήσεις f:\mathbb{R}^+ \rightarrow \mathbb{R} τέτοιες ώστε f(x+y) = f(x) f(y) f(xy) , για κάθε x,y \in \mathbb{R}^+.


Θανάσης Κοντογεώργης
Άβαταρ μέλους
Ορέστης Λιγνός
Δημοσιεύσεις: 1835
Εγγραφή: Κυρ Μάιος 08, 2016 7:19 pm
Τοποθεσία: Χαλάνδρι Αττικής
Επικοινωνία:

Re: Συναρτησιακή για εξάσκηση!

#5

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ορέστης Λιγνός » Σάβ Μαρ 05, 2022 6:16 pm

socrates έγραψε:
Τετ Μαρ 02, 2022 1:54 am
Παραλλαγή (όχι δύσκολη):

Να προσδιορίσετε όλες τις συναρτήσεις f:\mathbb{R}^+ \rightarrow \mathbb{R} τέτοιες ώστε f(x+y) = f(x) f(y) f(xy) , για κάθε x,y \in \mathbb{R}^+.
Αρχικά παρατηρούμε ότι αν η f ικανοποιεί την συνθήκη τότε και η -f την ικανοποιεί, οπότε χωρίς βλάβη της γενικότητας υποθέτουμε ότι f(1) \geq 0.

Για y=1 η δοσμένη δίνει f(x+1)=f^2(x)f(1), συνεπώς εύκολα επαγωγικά f(u)=f(1)^{2^u-1} για κάθε u \in \mathbb{N^*}. Παίρνοντας λοιπόν τα x,y θετικούς ακεραίους στην δοσμένη, προκύπτει ότι

f(1)^{2^{x+y}-1}=f(x+y)=f(x)f(y)f(xy)=f(1)^{2^x+2^y+2^{xy}-3},

συνεπώς προκύπτει ότι f(1) \in \{0,1 \} (υποθέσαμε ότι f(1) \geq 0).

Θα διακρίνουμε, λοιπόν, δύο περιπτώσεις. Προτού όμως το κάνουμε αυτό, αποδεικνύουμε έναν χρήσιμο και εύκολο Ισχυρισμό:

Ισχυρισμός 1: Αν f(k)=0 για κάποιο k>0, τότε f(x)=0 για κάθε x \geq k.
Απόδειξη: Πράγματι, για τυχόν x>k η δοσμένη με x=k και y=x-k δίνει

f(x)=f(k+x-k)=f(k)f(x-k)f(k(x-k))=0,

όπως θέλαμε. Αφού f(k)=0, μπορούμε να γράψουμε f(x)=0 για κάθε x \geq k. \blacksquare.

Τώρα, διακρίνουμε τις περιπτώσεις:

Περίπτωση 1: f(1)=0. Τότε, f(x+1)=f^2(x)f(1)=0, δηλαδή f(x)=0, για κάθε x \geq 1. Αποδεικνύουμε επαγωγικά το εξής:

Ισχυρισμός 2: Για κάθε n \in \mathbb{N} και για κάθε x>\dfrac{1}{2^n} ισχύει ότι f(x)=0.
Απόδειξη: Για n=0 είναι άμεσο. Αν ισχύει για κάποιο n, τότε έστω ένα τυχόν x>\dfrac{1}{2^{n+1}}. Αν x \leq1 τότε προφανώς f(x)=0, οπότε ας υποθέσουμε ότι x<1.

Τότε, με y=x η δοσμένη δίνει

f(2x)=f^2(x)f(x^2),

και αφού

2x>2 \cdot \dfrac{1}{2^{n+1}}=\dfrac{1}{2^n},

από την επαγωγική υπόθεση είναι f(2x)=0. Άρα,

0=f(2x)=f^2(x)f(x^2),

δηλαδή f(x)=0 ή f(x^2)=0.

Αν για κάποιο x με \dfrac{1}{2^{n+1}}<x<1 ήταν f(x^2)=0, τότε αφού x>x^2, ο Ισχυρισμός 1 δίνει ότι f(x)=0. Συνεπώς, σε κάθε περίπτωση είναι f(x)=0, οπότε ο Ισχυρισμός αποδείχθηκε \blacksquare

Στο πρόβλημα, έστω ένα τυχόν x>0. Τότε, για n=\lfloor \dfrac{1}{x} \rfloor είναι από την ανισότητα Bernoulli,

2^n = (1+1)^n \geq n+1 = \lfloor \dfrac{1}{x} \rfloor +1 > \dfrac{1}{x},

συνεπώς x > \dfrac{1}{2^n}, άρα από τον Ισχυρισμό 2 προκύπτει ότι f(x)=0. Συνεπώς, f(x)=0 για όλα τα χ>0, δηλαδή η f είναι ταυτοτικά μηδέν, συνάρτηση η οποία προφανώς επαληθεύει.

Περίπτωση 2: f(1)=1. Τότε, είναι f(x+1)=f^2(x), για κάθε x>0 άρα άμεσα επαγωγικά προκύπτει ότι

f(x+u)=f(x)^{2^u},

για κάθε x>0 και u \in \mathbb{N^*}. Από εδώ φαίνεται ότι f(u)=1, για κάθε u \in \mathbb{N^*}.

Αποδεικνύουμε τώρα έναν ακόμη Ισχυρισμό:

Ισχυρισμός 3: Είναι f(x) \neq 0, για κάθε x>0.
Απόδειξη: Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει m>0 τέτοιο, ώστε f(m)=0. Τότε, αφού f(x+1)=f^2(x), ισχύει ότι

f(x+1)=0 \Rightarrow f(x)=0,

για κάθε x, συνεπώς με διαδοχικές εφαρμογές αυτής προκύπτει ότι f(\floor m \rfloor)=0. Τότε, όμως, είναι \lfloor m \rfloor \leq 1, άρα από τον Ισχυρισμό 1 προκύπτει ότι f(1)=0, το οποίο είναι άτοπο \blacksquare

Τώρα, με y=u στην δοσμένη, όπου u τυχαίος θετικός ακέραιος, είναι

f(x+u)=f(x)f(u)f(xu),

άρα

f(x)^{2^u}=f(x)f(xu),

οπότε σε συνδυασμό με τον Ισχυρισμό 3 έχουμε ότι

f(ux)=f(x)^{2^u-1}.

Τώρα, με y=ux στην δοσμένη, όπου u τυχαίος θετικός ακέραιος, είναι

f((u+1)x)=f(x)f(ux)f(ux^2),

συνεπώς

f(x)^{2^{u+1}}=f(x) \cdot f(x)^{2^u}f(ux^2),

οπότε σε συνδυασμό με τον Ισχυρισμό 3 έχουμε ότι

f(ux^2)=f(x)^{2^u-1}.

Συνεπώς, με u=1 η πιο πάνω δίνει f(x^2)=f(x), άρα έχουμε ότι

f(x)^3=f(x)^{2^2-1}=f(2x)=f((2x)^2)=f(4x^2)=f(x)^{15},

συνεπώς f(x) \in \{0,-1, 1 \} για κάθε x>0, οπότε από τον Ισχυρισμό 3 είναι f(x) \in \{-1,1 \} για κάθε χ>0.

Παρατηρούμε όμως, ότι

f(x)=f^2(x-1) >0,

για κάθε χ>1, συνεπώς f(x)=1 για κάθε x>1. Τώρα, έστω ένα x<1 και y τέτοιο, ώστε

y> \max \{ 1-x,\dfrac{1}{x},1 \}

Τότε, f(y)=1 και αφού

x+y>x+1-x=1 και xy>x \cdot \dfrac{1}{x}=1,

είναι και f(x+y)=f(xy)=1, οπότε από την αρχική σχέση άμεσα προκύπτει ότι f(x)=1. Συνεπώς, f(x)=1 για κάθε x>0, και σαφώς και αυτή η συνάρτηση ικανοποιεί.

Τελικά, λύσεις οι f \equiv 0 και f \equiv 1.


Κερδίζουμε ό,τι τολμούμε!
Απάντηση

Επιστροφή σε “Άλγεβρα - Θεωρία Αριθμών - Συνδυαστική (Seniors) - Παλαιότερες Συζητήσεις”

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 4 επισκέπτες