#6
Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από S.E.Louridas » Δευ Μαρ 09, 2020 9:00 am
Καλημέρα.
Κάποιες αρχικές σκέψεις εν όψει του Διαλόγου.
1. Δεν μπορώ να εισέλθω στις λεπτομέρειες στο Δημοτικό (θεωρώ όμως καθήκον μου να ξεκινήσω από εκεί), αλλά τελειώνοντας ένας μαθητής το Δημοτικό θα πρέπει να έχει μυηθεί στη διαδικασία της ΑΝΑΛΥΣΗΣ (παλαιότερα ονομαζόταν και σωστά για το Δημοτικό ΣΚΕΨΗ και καλώς για το δημοτικό ονομαζόταν έτσι) που θα πρέπει να γράφεται ως κομμάτι της λύσης. Επίσης και μέσω συχνών και σοβαρών δεξιοτήτων να έχει έρθει ο μαθητής σε καλή επαφή με τα Γεωμετρικά Σχήματα του επιπέδου αλλά και του χώρου (εδώ θα είναι καλό να ανατίθενται στους Μαθητές κατασκευές με χαρτόνια κτλ.) και ανίχνευσης των βασικών τους στοιχείων π.χ. με την ΦΑΝΤΑΣΙΑ τους να «βλέπουν» το κέντρο και την ακτίνα της σφαίρας ή το σημείο τομής των διαγώνιων ενός κύβου. Στις Ε’ , ΣΤ’ τάξεις μάλιστα να γίνεται σε απλά στερεά και πάλι μέσω σοβαρών δεξιοτήτων, ανάπτυξη και απεικόνιση μετά στο επίπεδο. Στις ίδιες τελευταίες τάξεις Ε’ και ΣΤ’ να αρχίζουν βασικές έννοιες Θεωρίας Αριθμών και επιλύσεις απλών ασκήσεων. Επίσης είναι αναγκαία η επαφή στο Δημοτικό με τα σύμβολα (ας μη ξεχνάμε ότι εδώ και αιώνες «χορεύουμε» στον ρυθμό των Συμβολιστικών Μαθηματικών) και τις επιλύσεις απλών εξισώσεων. Προφανώς και το κράτος θα πρέπει να επιμορφώνει κατά τακτά χρονικά διαστήματα τους δασκάλους και τους συγγραφείς προς αυτή τη κατεύθυνση. Οι κατάλληλες τομές στην ύλη από τάξη σε τάξη για λόγους αφομοιωτικής επανάληψης είναι αναγκαίες. Θα πρέπει ως κατακλείδα ο Μαθητής να έχει μέσα του και απαλά – απαλά αποδεχθεί την άρρηκτη σχέση μεταξύ λόγου και Μαθηματικής λογικής χωρίς προφανώς να γίνει αναφορά στις έννοιες της μαθηματικής λογικής. Π.Χ. στη πράξη να μπορεί να χειρίζεται τους συνδέσμους ή απλές αρνήσεις κτλ.
2. Για το Γυμνάσιο και το Λύκειο θα πρέπει να συνδέει το Δημοτικό με το Λύκειο έτσι ώστε να γίνει από την Γ’ Γυμνασίου με ολοκλήρωση στην Α’ Λυκείου η καλή μετάβαση από τα Πρακτικά Μαθηματικά στα Θεωρητικά Μαθηματικά. Προς τούτο και γενικά ο Μπάμπης ο Στεργίου με βρίσκει σύμφωνο. Όμως χρειάζεται για την ύλη του Γυμνασίου αλλά και του Λυκείου να επανέλθει τάχιστα το περιβάλλον της διδασκαλίας των αποδείξεων βασικών προτάσεων και θεωρημάτων, να πάψει αυτό το «μυστηριώδες» … παραλείπεται κατά την πρώτη ανάγνωση κτλ. Είναι σαφές ότι η διδασκαλία και η εξέταση αποδείξεων ή τελικά υποδείξεων βασικών προτάσεων και Θεωρημάτων δίνει το στίγμα και ανοίγει τον δρόμο για δημιουργία «ατομικής» μεθοδολογίας αλλά μέσω της γνώσης του στυλ αντιμετώπισης από την γνώση των αποδείξεων ή εν τέλει των υποδείξεων που είπαμε. Στις τάξεις Γ’ Γυμνασίου και Α’ λυκείου πρέπει να προστεθούν η θεωρία αριθμών και ως εξέλιξη αυτού η διδασκαλία της συνδυαστικής (combinatory). Στην Α’ Λυκείου να επενδύσουμε στον αλγεβρικό Λογισμό, με μία εισαγωγή στην Μαθηματική Λογική και στην Ευκλείδεια Γεωμετρία. Από την Β’ Λυκείου και μετά θα πρέπει να μπουν «στοιχεία γραμμικής Άλγεβρας» και οι «Μιγαδικοί» και τα Ολοκληρώματα να είναι, αν είναι, σε επίπεδο ορισμού, τελείως απλών ασκήσεων και τυπολογίου.
Αυτά σκέφτηκα προς το παρόν αλλά πιστεύω ακράδαντα πως θα πρέπει ο διάλογος να γίνει κύρια στα πλαίσια της δημιουργίας καλών τομών ύλης από τάξη σε τάξη (και ως άριστη διαδικασία αφομοίωσης αλλά και υπενθύμισης αλλά και της δημιουργίας περιβάλλοντος διδασκαλίας εκμάθησης) αλλά και της διδασκαλίας των περισσότερων αποδείξεων των βασικών προτάσεων και Θεωρημάτων αφού αυτές κατευθύνουν για την σωστή αντιμετώπιση μαθηματικών Θεμάτων με βάση τον σωστό χειρισμό του λόγου κατά την διατύπωση ενός προβλήματος, κατανόησης της διατύπωσης – εκφώνησης που έχουμε μπροστά μας (μέσω των Ελληνικών της ή της γλώσσας που είναι γραμμένη), αλλά και των εκφράσεων που θα χρησιμοποιούμε ως μελετητές ή λύτες Μαθηματικών Θεμάτων. Ας μη ξεχνάμε ότι οι στείρες κατασκευαστικές λύσεις χωρίς την ύπαρξη ΑΝΑΛΥΣΗΣ (κατά την ώρα της ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ όχι στο μεταξύ μας ή όταν δρούμε παραθέτοντας ΥΠΟΔΕΙΚΤΙΚΗ άποψη για να ασχοληθούν και άλλοι, όπως σε κάποιες περιπτώσεις κάνουμε εδώ στο mathematica μας) ούτε πείθουν για αυτόν που τις προτείνει, και εν τέλει ούτε διδάσκουν, αντίθετα απομακρύνουν και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις και ταλέντα. Ας μην ξεχνάμε αυτό που είχε πει ο τεράστιος, ως γνωστόν, Μαθηματικός Lebesque (*): Αν θες να μάθεις Μαθηματικά παρακολούθησε τις σκέψεις που κάνει ένας Μαθηματικός κατά τη στιγμή επίλυσης Μαθηματικών προβλημάτων. Τελικά ένα βασικό στοίχημα είναι: Αυτές τις σκέψεις πρέπει να περνά η διδασκαλία των Μαθηματικών από και το Δημοτικό έως και …… με ισχυρό σύμμαχο του Διδάσκοντα Μαθηματικά τα καλά προγράμματα και σίγουρα τα άρτια στον μέγιστο δυνατό βαθμό σχολικά βιβλία.
(*): Την άποψη αυτή του Lebesque για πρώτη φορά την είδα εδώ στο mathematica, πριν πολύ καιρό, από τον Σπύρο Καπελλίδη.
S.E.Louridas
1.Μιλώ, μόνο όταν έχω να πώ κάτι καλύτερο από την σιωπή (Πυθαγόρας).
2.Οι αξίες αντανακλώνται, Δεν επιβάλλονται.
3.Είναι Κορυφαία η κάθε στιγμή επίλυσης ενός Μαθηματικού προβλήματος.